سلیم تهرانیشمارهٔ ۵۶
می‌جهد برق ز آه دل غم‌پیشهٔ ما
شعله دارد حذر از تیر نی بیشهٔ ما
سبزهٔ دانهٔ نخجیرگه عنقاییم
همه از چشمهٔ دام آب خورد ریشهٔ ما
اثر توبه ز هرجا که نمودار شود
همچو دیوانه پی سنگ دود شیشهٔ ما!
کار ما تشنه‌لب مزد کسی نیست، که هست
موج زن چون مه نو، آب زر از تیشهٔ ما
در خصومت نه سپهریم و نه سیاره سلیم
از چه اندیشه کسی را بود اندیشهٔ ما؟
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
می‌جهد برق ز آه دل غم‌پیشهٔ ما
شعله دارد حذر از تیر نی بیشهٔ ما
هوش مصنوعی: از دل غمگین و پریشان ما، نوری می‌تابد و نشان می‌دهد که ما در آتش درد و اندوه خود سوخته‌ایم و باید از تیرهای زهرآلود و خطرناک دیگران دوری کنیم.
سبزهٔ دانهٔ نخجیرگه عنقاییم
همه از چشمهٔ دام آب خورد ریشهٔ ما
هوش مصنوعی: ما همچون سبزه‌ای هستیم که از دانه‌های خوشبختی در سرزمین عنقا روییده‌ایم و همه ما از چشمهٔ عشق و احساس سیراب شده‌ایم. ریشه‌های ما به این چشمه وصل است و از آن تغذیه می‌کنیم.
اثر توبه ز هرجا که نمودار شود
همچو دیوانه پی سنگ دود شیشهٔ ما!
هوش مصنوعی: هر جا که نشانه‌ای از توبه و بازگشت به سوی خداوند دیده شود، مانند فردی دیوانه که به دنبال سنگی می‌گردد و در این میان شیشه‌ای که دود کرده، دچار پریشانی می‌شود!
کار ما تشنه‌لب مزد کسی نیست، که هست
موج زن چون مه نو، آب زر از تیشهٔ ما
هوش مصنوعی: کار ما به خاطر پاداش یا مزد نیست، بلکه ما مانند یک موج‌زن هستیم که با تیشه‌مان طلا می‌سازیم.
در خصومت نه سپهریم و نه سیاره سلیم
از چه اندیشه کسی را بود اندیشهٔ ما؟
هوش مصنوعی: ما در دشمنی نه مانند سپاه هستیم و نه مانند ستاره‌ای آرام. از چه دغدغه‌ای می‌تواند کسی به فکر ما باشد؟