گنجور

شمارهٔ ۵۰۷

چو حسن پرده گشا از پی نظاره شود
ظهور صورت شیرین ز سنگ خاره شود
ز گریه هر نفس ای آفتاب بی تو مرا
چو صبح، چاک گریبان پر از ستاره شود
مرا به حلقه ی زنار، ننگ او افکند
که تار سبحه ی زاهد هزار پاره شود!
ز بس که در پی هر کار من پشیمانی ست
تمام عمر مرا صرف استخاره شود
درین محیط، سلیم از خطر کناره مکن
که همچو موج خطر از تو برکناره شود

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چو حسن پرده گشا از پی نظاره شود
ظهور صورت شیرین ز سنگ خاره شود
هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی پرده را کنار بزند و به تماشا بیاید، مانند این است که چهره‌ی شیرین از دل سنگ سخت نمایان شود.
ز گریه هر نفس ای آفتاب بی تو مرا
چو صبح، چاک گریبان پر از ستاره شود
هوش مصنوعی: از شدت غصه و گریه، ای خورشید! بی تو، حال من مثل صبحی می‌شود که دامنش از ستاره‌ها پر شده است.
مرا به حلقه ی زنار، ننگ او افکند
که تار سبحه ی زاهد هزار پاره شود!
هوش مصنوعی: مرا به گردن بند نفرت انداختند، به گونه‌ای که رشته‌های تسبیح عابدی هزار تکه و پاره می‌شود!
ز بس که در پی هر کار من پشیمانی ست
تمام عمر مرا صرف استخاره شود
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه هر بار بعد از هر کارم دچار پشیمانی می‌شوم، تمام عمرم صرف دعا و طلب راهنمایی می‌شود.
درین محیط، سلیم از خطر کناره مکن
که همچو موج خطر از تو برکناره شود
هوش مصنوعی: در این فضا، از خطر دور نشوید، زیرا مانند موجی که از ساحل دور می‌شود، خطر نیز از شما دور خواهد شد.