هوش مصنوعی: ناراحتی من از اینکه از خودم دور می‌شوم، چندان بزرگ نیست، زیرا مانند شمعی هستم که در جمعی می‌درخشد و پروانه‌ای را به سمت خود می‌کشاند و او را از موم می‌سازد.

هوش مصنوعی: زیبایی تو چیست که وقتی صحبت از ملاحت و دلربایی به میان می‌آید، قیصر هند هیچ چیز نمی‌بیند و از آن با رومِ خود مقایسه می‌کند.

هوش مصنوعی: کار و تلاش بیهوده در برابر ظلم و ستم تنها نتیجه‌اش ناله و زاری است، چرا که همیشه صدای مظلوم به گوش می‌رسد و ظالم از آن بهره‌برداری می‌کند.

هوش مصنوعی: به آن جغدی که در این روزگار نمی‌گذارند زندگی کند، خانه ما را نشان بده، چون او برای ما بدی و شومی به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: محبت سلیم از یونان مانند خمیری است که من را شکل می‌دهد. من، با سن و سالی زیاد، دانش و خرد خود را برای شناخت ناشناخته‌ها به کار می‌برم.