هوش مصنوعی: آن کسی که در سن پیری به خوشی و شادمانی می‌پردازد و در کنار خانه‌اش نوشیدن می‌کند، مانند کبوتر، در مسرت و سرور غرق می‌شود.

هوش مصنوعی: مردم دیوانه در گفتگوهایشان تازگی و جذابیت دارند؛ چرا که وقتی شروع به صحبت می‌کنند، صدای بسیاری از افراد به میان می‌آید و آنها نیز نظرهای خود را مطرح می‌کنند.

هوش مصنوعی: اهل نظر به چیزهای کوچک و بی‌اهمیت توجه نمی‌کنند و مانند مورچه‌ای هستند که وقتی به آینه نگاه می‌کند، نمی‌تواند ویژگی‌های واقعی و ارزشمند خود را ببیند.

هوش مصنوعی: اگر بخت و اقبال همراهی کند، هر فردی می‌تواند به خوبی‌هایی دست یابد و قطره‌ای که از خود امید داشته باشد، می‌تواند به مانند مروارید ارزشمند تبدیل شود.

هوش مصنوعی: به طور طبیعی، زیبایی خود را با وسایل ناز و لذت همراه می‌کند، مانند آنکه پرنده‌ زیبایی بر روی بالش نرم و ابریشمی نشسته باشد و آن را با پرهای نازک پر کند.

هوش مصنوعی: در دنیای گمراهی، حتی در دل این سرگردانی نیز، عواطف و احساسات وجود دارند. مانند گردباد که از حسادت مجنون به خود می‌پیچد و خاک را بر سر می‌ریزد.

هوش مصنوعی: آسمان مانند حبابی است که به خاطر اشک‌های من از تلاطم، سرش در آب فرو رفته و حالا نمی‌دانم از کجا دوباره باید به سطح بیاید.