گنجور

شمارهٔ ۳۸۳

مرا بر حاصل کس نیست امید
از آنم دل کشد بر سایهٔ بید
کریمش چون توان گفتن، لئیم است
گنه را هرکه نتوانست بخشید
تلاش منصب پروانه کم کن
که نتوان سوختن خود را به تقلید
میان عاشقان در عهد حسنش
کفن عام است همچون جامه ی عید
فتاده هر طرف خالی به رویش
به رنگ نقطه ها بر شکل خورشید
سفال ما سلیم از سنگ دشمن
مرصع گشت همچون جام جمشید

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مرا بر حاصل کس نیست امید
از آنم دل کشد بر سایهٔ بید
هوش مصنوعی: من به هیچ‌کس امیدی ندارم و تنها دلم خوش است به سایهٔ درخت بید.
کریمش چون توان گفتن، لئیم است
گنه را هرکه نتوانست بخشید
هوش مصنوعی: اگر کسی در بخشیدن گناه دیگران به اندازه توانش عمل نکند، نشاندهنده شخصیت بخیل و پست اوست.
تلاش منصب پروانه کم کن
که نتوان سوختن خود را به تقلید
هوش مصنوعی: برای رسیدن به مقام و مرتبه‌ای که شبیه پروانه است، تلاش خود را کمتر کن؛ زیرا نمی‌توانی مانند او خود را بسوزانی و به تکرار رفتارهای او بپردازی.
میان عاشقان در عهد حسنش
کفن عام است همچون جامه ی عید
هوش مصنوعی: در میان عاشقان، در زمان حسن او، کفن به معنای لباس عزای عمومی است و همچون لباس عید برای همه شایع و رایج شده است.
فتاده هر طرف خالی به رویش
به رنگ نقطه ها بر شکل خورشید
هوش مصنوعی: هر طرفی که نگاه می‌کنیم، فضا خالی است و با رنگ نقاطی تزئین شده که شبیه شکل خورشید به نظر می‌رسند.
سفال ما سلیم از سنگ دشمن
مرصع گشت همچون جام جمشید
هوش مصنوعی: ظرف ما از سنگ دشمن آسیب ندیده و زیبا و دلربا شده است، شبیه به جام جمشید.