هوش مصنوعی: اگر به چهره‌ی تو نگاه کنم، از جانم چون رود جاری می‌شود و اگر هزار مشکل و درد هم داشته باشم، باز هم شوق دیدن تو را خواهم داشت.

هوش مصنوعی: اگر عشق بر من طعنه بزند، ناصح من چه فایده‌ای دارد؟ بهتر است که یک بار او را در آزمون خود نشان دهی.

هوش مصنوعی: اگر آن گل سینه‌زنی از دید پرنده پنهان شود، باز هم هنگام زیبایی‌اش، من به باغ گل می‌زنم.

هوش مصنوعی: دختر زیبا و خوش قد و قامت، به نوعی با سرو و ماه شباهت دارد؛ چرا که این چهره و اندامش او را شبیه به آنها کرده است.

هوش مصنوعی: اگر در آسمان ماهی وجود نداشت، سرو زیبایی هم در بوستان نمی‌نمود؛ و اگر آن سرو در بوستان نبود، زیبایی ماه هم به چشم نمی‌آمد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که می‌خواند و پرنده‌ای دیگر، گاهی از کنجکاوی یا شگفتی، از دست می‌روند. تو در زیبایی‌ات مانند سرو بلند و گلی شگفت‌انگیز بودی.

هوش مصنوعی: ابرها چهره‌ی تو را از چشم دیگران پنهان کرده‌اند و افسوس که اکنون خودت نیز چهره‌ات را از دیگران پنهان می‌کنی.