هوش مصنوعی: در آنجا که محبوبش را دید، تمام آرزوهایش به خاک تبدیل شد و بر آن خاک نشسته است.

هوش مصنوعی: اگر او را نشناسم، چیز عجیبی نیست؛ زیرا به خاطر شرم و حیا از نگاه به چهره‌اش، بسیار کم او را دیده‌ام.

هوش مصنوعی: در دل‌ها جای او را گرفتن کار ساده‌ای نیست، زیرا او با هر دم و هر لحظه، آتش عشق و شور را در دل‌ها افروخته است.

هوش مصنوعی: برای این‌که از درد حسادت راحت شوم، نباید هرگز به دنبال آن بروم.

هوش مصنوعی: بلبل که به خوشبویی و زیبایی گل آگاه است، از دیدن گل رنگارنگ و معطر دچار شرم می‌شود.

هوش مصنوعی: نگاه کن به آن مویی که در میان سرش است، چطور در پیچ و تاب و زیبایی افتاده است.

هوش مصنوعی: ابر این درد را در دل جای می‌دهد، حتی اگر آب دریا در ظرف کوچکی جای بگیرد.