هوش مصنوعی: خواب راحت از چشمانم رفت چون چشمم به سوی تو افتاد. نگاهی که به چهره‌ات کردم، به اندازه‌ای تأثیرگذار و خون‌فشان بود که باقی‌مانده و در یادم ماند.

هوش مصنوعی: هر که از پا افتاده باشد، تلاش می‌کند که دیگران او را حمایت کنند. اما کسی که در کوی تو به زمین افتاده است، به خاطر عشق و شوقی که به تو دارد، نیازی به کمک دیگران ندارد؛ او به خاطر تو در این حالت است.

هوش مصنوعی: هر ناراحتی و چالشی که از دل‌ها به زندگی مردم منتقل می‌شود، در واقع همه به خاطر شعله‌ی درون خود توست.

هوش مصنوعی: چشم‌های حسود و بدخواهی را ترک می‌کنیم تا از ترحم دور شویم، چون آن‌ها تنها به خاطر زیبایی چهره تو به ما نگاه کردند.

هوش مصنوعی: سرنوشت این بود که کسی که تشنه و بی‌水 بود، در حالی که در جستجوی تو بود، جانش را فدای عشق تو کند.

هوش مصنوعی: چه خطایی از تو سر زده که به سبب عدل شاه، سنگینی بار همه خوبی‌ها بر دوش تو افتاده است؟

هوش مصنوعی: کامران کسی است که نفسی از غبار و مشکلات به او افتاده است، و این غبار باعث حسادت می‌شود. خط و نشانه‌ای از بو یا زیبایی تو در او به جا مانده است.