شمارهٔ ۱۳۲
امیدواری من در جهان وصال تو باشد
به نا امیدی من تا چه در خیال تو باشد
به باغ خلد گلی چون رخت کجاست گرفتم
که قد سدره و طوبی به اعتدال تو باشد
بگو چه گونه تو ای مرغ دل ز گوشه بامش
کنی اگر به مثل قوتی به بال تو باشد
برای صید دل من بدام و دانه چه حاجت
که دام و دانه ی آن مرغ زلف و خال تو باشد
نه شبنم است که بینی نشسته بر گل سوری
خوئیست اینکه برویش زانفعال تو باشد
به باغ دل بنشاندم بسی نهال و درختی
که بی ثمر بود ای آرزو نهال تو باشد
تو را (سحاب) در اندیشه بود باز فلک را
چه خندهها که بر اندیشهٔ محال تو باشد
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
امیدواری من در جهان وصال تو باشد
به نا امیدی من تا چه در خیال تو باشد
هوش مصنوعی: من در آرزوی رسیدن به تو هستم، اما آیا این آرزو با ناامیدی من در ذهن تو ممکن است؟
به باغ خلد گلی چون رخت کجاست گرفتم
که قد سدره و طوبی به اعتدال تو باشد
هوش مصنوعی: در باغ بهشتی، گلی شبیه به زیبایی تو پیدا نکردم، زیرا قامت درختان سدره و طوبی نیز در تناسب با تو قرار میگیرد.
بگو چه گونه تو ای مرغ دل ز گوشه بامش
کنی اگر به مثل قوتی به بال تو باشد
هوش مصنوعی: بگو چهطور ای پرندهی دل، از گوشهی بامش بلند میشوی اگر مانند تو کسی به او قوت و نیروی بال دادن داشته باشد؟
برای صید دل من بدام و دانه چه حاجت
که دام و دانه ی آن مرغ زلف و خال تو باشد
هوش مصنوعی: برای به دست آوردن علاقهام، نیاز نیست که دامی و طعمهای خاص بگذاری، زیرا زیبایی و جذابیت زلف و خال تو خود به تنهایی کافی است.
نه شبنم است که بینی نشسته بر گل سوری
خوئیست اینکه برویش زانفعال تو باشد
هوش مصنوعی: این شعر به معنای این است که آنچه میبینی، تنها یک نشانه ظاهری نیست. برخلاف شبنم که بر روی گلها نشسته، در واقع ماهیتی عمیقتر دارد. این چیزهایی که بر روی او دیده میشود، به رفتار و تأثیرات تو مربوط میشود و ممکن است نمایانگر احوال درونی تو باشد.
به باغ دل بنشاندم بسی نهال و درختی
که بی ثمر بود ای آرزو نهال تو باشد
هوش مصنوعی: در قلبم درختان و نهالهای زیادی کاشتم، اما هیچکدام ثمر نداشتند. ای آرزو، تو باید نهال من باشی.
تو را (سحاب) در اندیشه بود باز فلک را
چه خندهها که بر اندیشهٔ محال تو باشد
هوش مصنوعی: برخی از ابرها به تو فکر میکنند و آسمان به خاطر خیالات غیراستعاری تو به خنده میآید.