هوش مصنوعی: ای خط فارسی، تو مانند خالی زیبا در چهره زمان هستی. چقدر زیبا و جان‌پرور هستی، مانند خط و خال محبوب من.

هوش مصنوعی: آهسته بگو ای آینهٔ درخشان که حقیقت و زیبایی را از نویسندگان و ادیبان بزرگ نمایان می‌کنی، چهرهٔ نوآوری و خلاقیت را به نمایش می‌گذاری.

هوش مصنوعی: حافظ، سعدی، فردوسی، نظامی و مولوی همه به خاطر تأثیر و برکت تو افتخار و بزرگی به دست آوردند.

هوش مصنوعی: بسیاری از خوش‌نویسان به خاطر لطف و پشتکار تو به شهرت رسیده‌اند، اما تو هرگز به تنهایی به دنیا شناخته نشدی.

هوش مصنوعی: هر کسی که از زیبایی و صفای تو لذت می‌برد، واقعاً نیاز ندارد که به تماشای گلستان و زیبایی‌های لاله‌زار بپردازد.

هوش مصنوعی: هر کسی را که درک و بصیرت ندهی، نمی‌تواند به درستی ببیند و در واقع مثل کسی است که چشم ندارد. همچنین، هر کس را که به او احترام و عزت ندهی، در جامعه بی‌ارزش و خوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو داستان را روایت نکنی، کسی نمی‌داند که این کاخ باشکوه از آن کیست یا اینکه آیا این فقط یک سنگ قبر است.

هوش مصنوعی: ما به شخصیت و اعتبار خود از تو وابسته‌ایم و بر اساس تو و حمایت‌های تو، ملیت و هویت خود را پایدار می‌سازیم.

هوش مصنوعی: ارزش و اعتبار سرزمین و ملک ما به وجود توست، و بدون تو هیچ‌گونه اعتباری ندارد و نمی‌توان آن را به رسمیت شناخت.

هوش مصنوعی: ما ایرانیان یادگاری باارزش‌تر از شما از استادان و نیاکان گرانقدر خود نداریم.

هوش مصنوعی: ما از زیبایی‌ها و سرگرمی‌های گل و باغ بی‌نیازیم، زیرا تاریخ ما پر از نشانه‌ها و طرح‌های توست.

هوش مصنوعی: در دل و جانت از جویندگان علم و معرفت پر است و از دانش‌های با ارزش و درخشان سرشار است.

هوش مصنوعی: کسی می‌تواند به حکمت، دانش، کمال، بلندمرتبه‌گی، فضیلت و هنر دست یابد که بتواند اندرز و نصیحت تو را به عمل درآورد و در زندگی به کار گیرد.

هوش مصنوعی: بی‌تو، ای نوشته، چگونه ممکن است کسی که عاشق و دلداده است، بتواند راز دلش را در نامه‌ای برای معشوقش فاش کند؟

هوش مصنوعی: کی اگر تو نباشی، مردم هر سرزمین و ساکنان هر شهری از حال یکدیگر باخبر نمی‌شوند و به یکدیگر کمک نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: افراد بسیاری دارایی‌های با ارزش خود را به تو می‌سپارند، زمانی که با نگرانی از دنیا به سوی زندگی پس از مرگ حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: با وجود تو، کارها به شکل منظم پیش می‌رود و پادشاه بر سلطنت خود تسلط پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: با تو، انسان به سودی می‌رسد که در تجارت به دست نمی‌آید و تو هر فتوایی که بدهی، در جامعه منتشر می‌شود.

هوش مصنوعی: در ایران خط و نگارش‌های بسیاری وجود داشته است، اما زیبایی تو باعث شد که همه آنها فراموش شوند و فقط تو همچنان باقی مانی.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد در کنار تو قرار بگیرد، باید بداند که زیبایی تو آن‌قدر برجسته است که هر آنچه در کنار تو باشد به شدت کم‌ارزش و شرمنده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: خداوند از تو می‌خواهد ای بزرگوار باستانی، تا ایران همواره پایدار بماند و تو در آن حضور داشته باشی.