صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خفت به کسان مده کسان محترمند</p></div>
<div class="m2"><p>از خرد و کلان پیر و جوان محترمند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر راه به توحید بیابی دانی</p></div>
<div class="m2"><p>کافراد بشر یکان‌یکان محترمند</p></div></div>

شمارهٔ ۴۸

خفت به کسان مده کسان محترمند
از خرد و کلان پیر و جوان محترمند
گر راه به توحید بیابی دانی
کافراد بشر یکان یکان محترمند

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به احترام و ارزش قائل شدن برای انسان‌ها اشاره می‌کند. او تأکید می‌کند که هیچ کس نباید به دیگران توهین کند، زیرا همه افراد، چه بزرگ و چه کوچک، پیر و جوان محترم هستند. اگر کسی به درک توحید و یگانگی برسد، می‌فهمد که هر یک از انسان‌ها دارای حرمت و ارج و قرب هستند.

شمارهٔ ۴۷

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: به دیگران خواب نده، زیرا همه افراد، از کوچک و بزرگ، پیر و جوان، شایسته احترام هستند.

خفت به کسان مده کسان محترمند

از خرد و کلان پیر و جوان محترمند

هوش مصنوعی: اگر به حقیقت یگانگی خداوند پی ببری، متوجه می‌شوی که تمامی انسان‌ها به صورت فردی دارای ارزش و احترام هستند.

گر راه به توحید بیابی دانی

کافراد بشر یکان‌یکان محترمند

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها