هوش مصنوعی: ای طوطی! افکار تو مانند بال من است که در پشت آینه، حال و روز من را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: رازهای پنهان را به صورت واضح بیان کن و در عوض از بحث‌های بی‌مورد دوری کن.

هوش مصنوعی: اگرچه جان تو شیرین و دلپذیر است، اما صبح که از راه می‌رسد، حرف‌هایی از عصر را باید مطرح کنید.

هوش مصنوعی: نه تو در باغ شکر و شیرینی زندگی هستی و نه ما به دنبال خوشی و لذت هستیم.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات پیش می‌آید که برای رفع نشئه و خمار ناشی از شراب، صبح‌ها نیاز دارم به آن.

هوش مصنوعی: ای مظفر عزیز، تو با حالتی مغلوب و شکست‌خورده به اینجا آمده‌ای. باید توجه داشته باشی که دیگران چه کسانی هستند و به چه وضعی دچار شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر آسمانی هستی، پس زمین را پایین نیاور و در زمین با آسمان همکاری کن.

هوش مصنوعی: تا به حال در حالت مستی درباره راز عشق صحبت کردی، حالا آگاهانه و با هوشیاری به صدای عشق گوش کن.

هوش مصنوعی: در مکان نزدیک به آن پادشاه بزرگ و با شکوه، وقتی به آرامش و قدرت او نزدیک می‌شوید، حس خاصی را تجربه می‌کنید.

هوش مصنوعی: در بالاترین درجات نزدیکی به حق، جایی برای سکونت قرار داده شده است و در همین نزدیکی، در مقام پایین‌تری نیز آماده است.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که دین کاملش به میان آمد، پرده ای میان جسم و روح انسان قرار گرفت.

هوش مصنوعی: نبوّت به عنوان مقام و راهنمایی الهی، به نوعی مانع و حجاب بر ولایت الهی تبدیل شده است. در این حال، حقیقت و باطن ولایت در پس این حجاب‌ها پنهان مانده و کسی نمی‌تواند آن را به‌راحتی ببیند.

هوش مصنوعی: علی بدون پرده و حیا، خود را به خوبی نشان می‌دهد و حجاب او، پیامبر برگزیده خداست.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که علی (علیه‌السلام) به یاری خداوند نیاز داشت، یاری‌کننده‌اش به‌گونه‌ای پنهان به مدد او آمد.

هوش مصنوعی: شخص مددجو و پناهنده به علی است که در نزدیکی اوست، و او از علی که در اوج مقام و معنویت قرار دارد، یاری می‌طلبد.

هوش مصنوعی: ای پیامبر، به کمک‌خواه و حمایت‌جوی خود گوش فرا بده و از او سخن‌ها بشنو.

هوش مصنوعی: ناگاه صدایی بلند و رسایی از پشت پرده به گوش رسید.

هوش مصنوعی: گوش هش، یعنی گوش هوشیار و با دقت، به صدای دوست گوش می‌دهد و به یک باره به راز و حقیقت‌های دوست پی می‌برد.

هوش مصنوعی: آنچه که تو بیان کردی، یک راز عمیق است که در هر سو به گوش می‌رسد و شبیه یک آواز زیباست.

هوش مصنوعی: جانی که به رازهای علی(ع) آگاه شد، وقتی صدای علی(ع) را از پرده بشنید، به محرم او تبدیل شد.

هوش مصنوعی: رازها فاش شدند زیرا صدای حق با لب‌های هم‌نوا و همساز حق همراه شد.

هوش مصنوعی: در میان صحبت‌هایی که وجود داشت، او بی‌پرده و بدون ملاحظه حرفش را زد، هرچند که در ابتدا به صورت ضمنی و مخفیانه اشاره کرد.

هوش مصنوعی: اگر آن روز علی(ع) زبان خداوند بود، صدای او نیز با صدای پروردگار هم‌صدا بود.

هوش مصنوعی: او به زبان حقیقت صحبت کرد و به شکل معکوس عمل کرد و نشانه‌ها و مسیر را گم کرد.

هوش مصنوعی: هر کس که در مسیر حق قرار دارد اگر به حقیقت دست یابد، دیگران که در جستجوی راه هستند نمی‌توانند به اسرار آن پی ببرند.

هوش مصنوعی: کسی که مسیر عشق او را پیموده، خوشا به حالش که به راز و رمزی عمیق دست یافته است.

هوش مصنوعی: هر که به دنبال هدفی مشخص باشد و به آن نقطه برسد، در حقیقت به مقام و جایگاهی بلند و رفیع دست یافته است.

هوش مصنوعی: سلام و درود بر آن کسی که در جستجوی نقاط، به نقطه‌ای دست یافت که خود نیز نقطه‌جویی را آغاز کرده است.

هوش مصنوعی: نقطه‌ای پیدا شد که مرکز همه چیز گردید و این نقطه به وحدت رسید و به عنوان محور عالم و مقام بی‌نهایت معرفی شد.

هوش مصنوعی: جسم به طور کامل به نمود و مفهوم خود تبدیل شد و در این فرآیند، علی (مظهر کل) از جزئیات و بخش‌های مختلف تشکیل شده است.

هوش مصنوعی: در نقطه‌ وحدت، جان فانی به کل وجود پیوست و جزئی از آن کل شد.

هوش مصنوعی: خداوند به او تاج کرامت را هدیه کرد و هم قوت و توانایی و هم پیروزی از سوی او به دست آمد.

هوش مصنوعی: قدرت حق را خوشبختانه با قدرت علی (ع) مقایسه کرده و معنای او را با رحمتش در نظر گرفته است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس را در این دنیا ندیده‌ام که به یاد خداوند نباشد، حتی برای یک لحظه.

هوش مصنوعی: او محور زمان است و سلطانی که رهبر و هدایتگر ما به شمار می‌رود و مسیر ما را مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: دل باید همیشه پر از ذخایر ارزشمند باشد و هرگونه نگاه منفی که به زیبایی آن آسیب برساند، باید دور باشد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که او شاه است، بنده‌اش خواه‌دوستش پایدار بماند.

هوش مصنوعی: دل من دامنم را گرفته و خواستار است که از آن شاه بی‌نظیر و بی‌همتا جلوه‌ها و ویژگی‌هایش بگویی.

هوش مصنوعی: به‌خود بیا و از شکرریزی‌های خود بگو، زیرا گفتگو درباره‌ی طعم شیرین لب‌ها، داستانی فراموش‌نشدنی است.

هوش مصنوعی: به دل می‌گویم که گاهی در وصف دوست خوش‌لب خود، بی‌صدا شاد و خوش باشم.

هوش مصنوعی: همه افرادی که به ظواهر مادی زندگی مشغولند و به نیز از لذت‌های واقعی بی‌خبرند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که افرادی که از ریشه‌های شیرین، مثل شکر و قند، بهره‌مند نیستند، در واقع چیزی از لذت‌ها و نعمت‌های شیرین زندگی نمی‌داند. در واقع، آنها هیچ اطلاعی از زندگی لذت بخش نخواهند داشت و فقط در حال تجربه‌های سخت و دشوار هستند.

هوش مصنوعی: در جمع روحانیون، به ستایش او صحبت کنم، ولی با زندانیان در کنار هم، این کار ناپسند است.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که بهانه‌گیری را کنار بگذار و وقتی در حال صحبت از ثنای او هستی، به تن خود ضربه نزن.

هوش مصنوعی: ببین چه می‌گویم، زبانت خوب است، اما در حضور کسی که دل به او باخته‌ام، نمی‌توانم صحبت کنم. دل من تحت تأثیر اوست و حیران مانده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که چگونه باید از ذات پاک او سپاسگزاری کرد، زیرا او به حقیقت شایسته‌ی سپاسگذاری است.

هوش مصنوعی: ستایش خود به‌دست‌ خود نادرست است، زیرا این خود دلیل وجود و هستی است و وجود خود نشان‌دهنده خطا محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: اما چون دل مزه‌ی شیرینی را حس می‌کند، گوش جانش به نغمه‌های دلبر توجه دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر حق صحبت دل، بارها تنها کمی از بسیار چیزها را بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زمین به آسمان تسلیم شود و از گفتار من روح و جان شاداب گردد.