کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ (۲۳) فَقٰالُوا أَ بَشَراً مِنّٰا وٰاحِداً نَتَّبِعُهُ إِنّٰا إِذاً لَفِی ضَلاٰلٍ وَ سُعُرٍ (۲۴) أَ أُلْقِیَ اَلذِّکْرُ عَلَیْهِ مِنْ بَیْنِنٰا بَلْ هُوَ کَذّٰابٌ أَشِرٌ (۲۵) سَیَعْلَمُونَ غَداً مَنِ اَلْکَذّٰابُ اَلْأَشِرُ (۲۶) إِنّٰا مُرْسِلُوا اَلنّٰاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اِصْطَبِرْ (۲۷) وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ اَلْمٰاءَ قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ کُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ (۲۸) فَنٰادَوْا صٰاحِبَهُمْ فَتَعٰاطیٰ فَعَقَرَ (۲۹) فَکَیْفَ کٰانَ عَذٰابِی وَ نُذُرِ (۳۰) إِنّٰا أَرْسَلْنٰا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وٰاحِدَةً فَکٰانُوا کَهَشِیمِ اَلْمُحْتَظِرِ (۳۱) وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا اَلْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ (۳۲)

تکذیب کردند ثمود بیم‌کنندگان را (۲۳) پس گفتند آیا انسانی را که از ماست یکی پیروی کنیمش بدرستی که ما آن‌گاه هر آینه باشیم در گمراهی و دیوانگی (۲۴) آیا افکنده شد ذکر بر او از میان ما بلکه او دروغ‌گوئیست جاه دوست (۲۵) بزودی خواهند دانست فردا که کیست دروغگوی جاه دوست (۲۶) بدرستی که مائیم فرستندگان ناقه بلائی مر ایشان را پس چشم در راه باش ایشان را و صبر کن (۲۷) و آگاه کن ایشان را که آب قسمت است میانشان هر حصه آبی حاضر کرده شده است (۲۸) پس خواندند یارشان را پس متحمل شد پس پی کرد (۲۹) پس چگونه بود عذابم و بیم دادنم (۳۰) بدرستی که ما فرستادیم بر ایشان فریادی واحد پس شدند چون در هم شکسته خطیره ساز (۳۱) و بتحقیق آسان کردیم قرآن را از برای پند پس آیا هست هیچ پندگیرنده (۳۲)