قُلْ مٰا کُنْتُ بِدْعاً مِنَ اَلرُّسُلِ وَ مٰا أَدْرِی مٰا یُفْعَلُ بِی وَ لاٰ بِکُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاّٰ مٰا یُوحیٰ إِلَیَّ وَ مٰا أَنَا إِلاّٰ نَذِیرٌ مُبِینٌ (۹) قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کٰانَ مِنْ عِنْدِ اَللّٰهِ وَ کَفَرْتُمْ بِهِ وَ شَهِدَ شٰاهِدٌ مِنْ بَنِی إِسْرٰائِیلَ عَلیٰ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ اِسْتَکْبَرْتُمْ إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ یَهْدِی اَلْقَوْمَ اَلظّٰالِمِینَ (۱۰) وَ قٰالَ اَلَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا لَوْ کٰانَ خَیْراً مٰا سَبَقُونٰا إِلَیْهِ وَ إِذْ لَمْ یَهْتَدُوا بِهِ فَسَیَقُولُونَ‌ هذٰا إِفْکٌ قَدِیمٌ (۱۱) وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتٰابُ مُوسیٰ إِمٰاماً وَ رَحْمَةً وَ هٰذٰا کِتٰابٌ مُصَدِّقٌ لِسٰاناً عَرَبِیًّا لِیُنْذِرَ اَلَّذِینَ ظَلَمُوا وَ بُشْریٰ لِلْمُحْسِنِینَ (۱۲) إِنَّ اَلَّذِینَ قٰالُوا رَبُّنَا اَللّٰهُ ثُمَّ اِسْتَقٰامُوا فَلاٰ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاٰ هُمْ یَحْزَنُونَ (۱۳) أُولٰئِکَ أَصْحٰابُ اَلْجَنَّةِ خٰالِدِینَ فِیهٰا جَزٰاءً بِمٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۱۴)

بگو نیستم من نو درآمدی از رسولان و ندانم که چه کرده شود با من و نه با شما پیروی نمی‌کنم مگر آنچه وحی کرده می‌شود بمن و نیستم من مگر بیم‌دهنده آشکار (۹) بگو خبر دهید که اگر باشد از نزد خدا و کافر شوید بآن و گواهی دهد شاهدی از بنی اسرائیل بر مثل آن پس ایمان آورد و سرکشی کنید بدرستی که خدا هدایتت نمی‌کند گروه ستمکاران را (۱۰) و گفتند آنان که کافر شدند برای آنان که ایمان آوردند اگر بودی خبر سبقت نمی‌گرفتند ما را بسوی آن و چون هدایت نیافتند بآن پس بزودی خواهند گفت اینست دروغی کهنه (۱۱) و پیش از آنست کتاب موسی امام و رحمت و این کتابیست تصدیق‌کننده بزبان عربی تا بیم کند آنان را که ستم کردند و مژده باشد مر نیکوکاران را (۱۲) بدرستی که آنان که گفتند پروردگار ما خداست پس ایستادگی کردند پس نیست بیمی بر ایشان و نه ایشان اندوهناک شوند (۱۳) آنهااند اهل بهشت جاودانیان در آن پاداشی بآنچه بودند که می‌کردند (۱۴)