وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ اَلْعَزِیزُ اَلْعَلِیمُ (۹) اَلَّذِی جَعَلَ لَکُمُ‌ اَلْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَکُمْ فِیهٰا سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ (۱۰) وَ اَلَّذِی نَزَّلَ مِنَ اَلسَّمٰاءِ مٰاءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنٰا بِهِ بَلْدَةً مَیْتاً کَذٰلِکَ تُخْرَجُونَ (۱۱) وَ اَلَّذِی خَلَقَ اَلْأَزْوٰاجَ کُلَّهٰا وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنَ اَلْفُلْکِ وَ اَلْأَنْعٰامِ مٰا تَرْکَبُونَ (۱۲) لِتَسْتَوُوا عَلیٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْکُرُوا نِعْمَةَ رَبِّکُمْ إِذَا اِسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُوا سُبْحٰانَ اَلَّذِی سَخَّرَ لَنٰا هٰذٰا وَ مٰا کُنّٰا لَهُ مُقْرِنِینَ (۱۳) وَ إِنّٰا إِلیٰ رَبِّنٰا لَمُنْقَلِبُونَ (۱۴) وَ جَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبٰادِهِ جُزْءاً إِنَّ اَلْإِنْسٰانَ لَکَفُورٌ مُبِینٌ (۱۵)

و هر آینه اگر بپرسی از ایشان که که آفرید آسمانها و زمین را هر آینه خواهند گفت البته آفرید آنها را خدای غالب دانا (۹) آنکه گردانید برای شما زمین را بستری و گردانید برای شما در آن راهها باشد که شما هدایت یابید (۱۰) و آنکه فرو فرستاد از آسمان آبی باندازه پس زنده گردانیدیم بآن جای مرده را همچنین بیرون آورده می‌شوید (۱۱) و آنکه آفرید اصناف را همه آنها و گردانید برای شما از کشتیها و چهارپایان آنچه سوار می‌شوید (۱۲) تا قرار گیرید بر پشتهای آن پس یاد کنند نعمت پروردگارتان را چون قرار گیرید بر آن و بگویند دانم پاک بودن آن که رام گردانید برای ما این را و نبودیم مر آن را توانایی دارندگان (۱۳) و بدرستی که ما بسوی پروردگارمان باز گروندگانیم (۱۴) و گردانیدند مر او را از بندگانش بهره بدرستی که انسان هر آینه ناسپاسی است هویدا (۱۵)