یٰا دٰاوُدُ إِنّٰا جَعَلْنٰاکَ خَلِیفَةً فِی اَلْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ اَلنّٰاسِ بِالْحَقِّ وَ لاٰ تَتَّبِعِ اَلْهَویٰ فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ إِنَّ اَلَّذِینَ یَضِلُّونَ عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ لَهُمْ عَذٰابٌ شَدِیدٌ بِمٰا نَسُوا یَوْمَ اَلْحِسٰابِ (۲۶) وَ مٰا خَلَقْنَا اَلسَّمٰاءَ وَ اَلْأَرْضَ وَ مٰا بَیْنَهُمٰا بٰاطِلاً ذٰلِکَ ظَنُّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنَ اَلنّٰارِ (۲۷) أَمْ نَجْعَلُ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ کَالْمُفْسِدِینَ فِی اَلْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ اَلْمُتَّقِینَ کَالْفُجّٰارِ (۲۸) کِتٰابٌ أَنْزَلْنٰاهُ إِلَیْکَ مُبٰارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیٰاتِهِ وَ لِیَتَذَکَّرَ أُولُوا اَلْأَلْبٰابِ (۲۹)

ای داود بدرستی که ما گردانیدیم ترا خلیفه در زمین پس حکم کن میانه مردمان بحق و پیروی مکن خواهش نفس را پس بیرون برد ترا از راه خدا بدرستی که آنان که بیرون می‌برند از راه خدا مر ایشان‌راست عقوبتی سخت با آنکه فراموش کردند روز شما را (۲۶) و نیافریدیم آسمان و زمین را و آنچه میان آن دوتاست بیهوده اینست گمان آنان که کافر شدند پس وای بر آنان که کافر شدند از آتش (۲۷) یا می‌گردانیم آنها را که گرویدند و کردند کارهای شایسته چون فسادکنندگان در زمین یا می‌گردانیم پرهیزکاران را چون نابکاران (۲۸) کتابیست که فرو فرستادیم آن را بتو برکت داده شده تا تأمل کنند در آیتهایش و تا پند گیرند صاحبان خردها (۲۹)