وَ مَنْ تٰابَ وَ عَمِلَ صٰالِحاً فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَی اَللّٰهِ مَتٰاباً (۷۱) وَ اَلَّذِینَ لاٰ یَشْهَدُونَ اَلزُّورَ وَ إِذٰا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرٰاماً (۷۲) وَ اَلَّذِینَ إِذٰا ذُکِّرُوا بِآیٰاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْهٰا صُمًّا وَ عُمْیٰاناً (۷۳) وَ اَلَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنٰا هَبْ لَنٰا مِنْ أَزْوٰاجِنٰا وَ ذُرِّیّٰاتِنٰا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اِجْعَلْنٰا لِلْمُتَّقِینَ إِمٰاماً (۷۴) أُوْلٰئِکَ یُجْزَوْنَ اَلْغُرْفَةَ بِمٰا صَبَرُوا وَ یُلَقَّوْنَ فِیهٰا تَحِیَّةً وَ سَلاٰماً (۷۵) خٰالِدِینَ فِیهٰا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَ مُقٰاماً (۷۶) قُلْ مٰا یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لاٰ دُعٰاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزٰاماً (۷۷)

و آنکه توبه نمود و کرد کار نیکی پس بدرستی که او بازگشت می‌نماید بسوی خدا بازگشتنی (۷۱) و آنان که حاضر نمی‌شوند باطل را و چون بگذارند بلغو بگذرند کریمان (۷۲) و آنان که چون پند داده شوند بآیتهای پروردگارشان بر وی نیفتند بر آنها کران و کوران (۷۳) و آنان که می‌گویند پروردگار ما ببخش ما را از جفتهامان و فرزندانمان آسایش چشمها و بگردان ما را برای پرهیزگاران پیشوا (۷۴) آنها جزا داده می‌شوند درجه بلند بسبب آنچه صبر کردند و رسانیده می‌شوند در آن دعای خیر و سلام را (۷۵) جاودانیان در آن خوبست از راه آرامگاه و مقام (۷۶) بگو چه کند و چه وزن و قدر نهد شما را پروردگارم اگر نباشد دعای شما پس بتحقیق تکذیب کردید پس بزودی می‌شود لازم (۷۷)