فَأَوْحَیْنٰا إِلَیْهِ أَنِ اِصْنَعِ اَلْفُلْکَ بِأَعْیُنِنٰا وَ وَحْیِنٰا فَإِذٰا جٰاءَ أَمْرُنٰا وَ فٰارَ اَلتَّنُّورُ فَاسْلُکْ فِیهٰا مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اِثْنَیْنِ وَ أَهْلَکَ إِلاّٰ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ اَلْقَوْلُ مِنْهُمْ وَ لاٰ تُخٰاطِبْنِی فِی اَلَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (۲۷) فَإِذَا اِسْتَوَیْتَ أَنْتَ وَ مَنْ مَعَکَ عَلَی اَلْفُلْکِ فَقُلِ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَلَّذِی نَجّٰانٰا مِنَ اَلْقَوْمِ اَلظّٰالِمِینَ (۲۸) وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلاً مُبٰارَکاً وَ أَنْتَ خَیْرُ اَلْمُنْزِلِینَ (۲۹) إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیٰاتٍ وَ إِنْ کُنّٰا لَمُبْتَلِینَ (۳۰) ثُمَّ أَنْشَأْنٰا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِینَ (۳۱)

پس وحی کردیم باو که بساز کشتی را بنگاه داشت ما و وحی ما پس چون آید فرمان ما و بجوشد تنور پس در آورد در آن از هر یک دو جفت هم که دوتاست و اهلت را مگر کسی که سبقت گرفته بر او گفتار از ایشان و مخاطبه مکن با من در آنها که ستم کردند که ایشانند غرق‌کرده‌شدگان (۲۷) پس چون بر آمدی تو و آنان که باشند با تو بر کشتی پس بگوی ستایش مر خدا را که رهانید ما را از گروه ستمکاران (۲۸) و بگو پروردگار من فرود آورد مرا فرودآوردنی با برکت و تو بهترین فرودآورندگانی (۲۹) بدرستی که باشد در آن هر آینه آیتها و بدرستی که بودیم هر آینه ما آزمایندگان (۳۰) پس آفریدیم از بعد ایشان گروهی دیگر (۳۱)