بسم االله الرحمن الرحیم

طه (۱) مٰا أَنْزَلْنٰا عَلَیْکَ اَلْقُرْآنَ لِتَشْقیٰ (۲) إِلاّٰ تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشیٰ (۳) تَنْزِیلاً مِمَّنْ خَلَقَ اَلْأَرْضَ وَ اَلسَّمٰاوٰاتِ اَلْعُلیٰ (۴) اَلرَّحْمٰنُ عَلَی اَلْعَرْشِ اِسْتَویٰ (۵) لَهُ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ مٰا بَیْنَهُمٰا وَ مٰا تَحْتَ اَلثَّریٰ (۶) وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ اَلسِّرَّ وَ أَخْفیٰ (۷) اَللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ لَهُ اَلْأَسْمٰاءُ اَلْحُسْنیٰ (۸)

بنام خدای بخشندۀ مهربان

ای پیغمبر برگزیده (۱) فرو نفرستادیم بر تو قرآن را که تعب کشی (۲) لیکن پند دادنیست مر کسی که می‌ترسد (۳) فرو فرستادنی از آنکه آفرید زمین را و آسمانهای بلند را (۴) خدای بخشاینده بر عرش مستولی شد (۵) مر او راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و آنچه میان آن دوتاست و آنچه زیر طبقه آخرین زمین است (۶) و اگر آشکار کنی گفتار را پس بدرستی که او می‌داند پنهان و پنهان ترا (۷) خدا هست نیست خدایی مگر او مر او راست نامهای نیکو (۸)