وَ قٰالُوا أَ إِذٰا کُنّٰا عِظٰاماً وَ رُفٰاتاً أَ إِنّٰا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقاً جَدِیداً (۴۹) قُلْ کُونُوا حِجٰارَةً أَوْ حَدِیداً (۵۰) أَوْ خَلْقاً مِمّٰا یَکْبُرُ فِی صُدُورِکُمْ فَسَیَقُولُونَ مَنْ یُعِیدُنٰا قُلِ اَلَّذِی فَطَرَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَسَیُنْغِضُونَ إِلَیْکَ رُؤُسَهُمْ وَ یَقُولُونَ مَتیٰ هُوَ قُلْ عَسیٰ أَنْ یَکُونَ قَرِیباً (۵۱) یَوْمَ یَدْعُوکُمْ فَتَسْتَجِیبُونَ بِحَمْدِهِ وَ تَظُنُّونَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاّٰ قَلِیلاً (۵۲) وَ قُلْ لِعِبٰادِی یَقُولُوا اَلَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ اَلشَّیْطٰانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ إِنَّ اَلشَّیْطٰانَ کٰانَ لِلْإِنْسٰانِ عَدُوًّا مُبِیناً (۵۳) رَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِکُمْ إِنْ یَشَأْ یَرْحَمْکُمْ أَوْ إِنْ یَشَأْ یُعَذِّبْکُمْ وَ مٰا أَرْسَلْنٰاکَ عَلَیْهِمْ وَکِیلاً (۵۴) وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنٰا بَعْضَ اَلنَّبِیِّینَ عَلیٰ بَعْضٍ وَ آتَیْنٰا دٰاوُدَ زَبُوراً (۵۵) قُلِ اُدْعُوا اَلَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلاٰ یَمْلِکُونَ کَشْفَ اَلضُّرِّ عَنْکُمْ وَ لاٰ تَحْوِیلاً (۵۶) أُولٰئِکَ اَلَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلیٰ رَبِّهِمُ اَلْوَسِیلَةَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ وَ یَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَ یَخٰافُونَ عَذٰابَهُ إِنَّ عَذٰابَ رَبِّکَ کٰانَ مَحْذُوراً (۵۷)

و گفتند آیا چون باشیم استخوانها و ریزه ریزها آیا ما هر آینه برانگیخته‌شدگانیم بآفرینشی تازه (۴۹) بگو اگر باشید سنگ یا آهن (۵۰) یا آفریدنی از آنچه عظیم آید در سینه‌هاتان پس بزودی خواهند گفت کیست که باز می‌آورد ما را بگو آن کسی که پدید آورد شما را اول بار پس بزودی می‌جنبانند بسوی تو سرهاشان را و می‌گویند خواهد بود آن بگو شاید که بوده باشد نزدیک (۵۱) روزی که می‌خوانند شما را پس اجابت می‌کنند بستایش ازو گمان می‌برید که درنگ نکرده‌اید مگر اندکی (۵۲) و بگوی مر بندگان مرا که بگویند آنچه آن خوب‌تر است بدرستی که دیو رجیم فساد می‌کند میانشان بدرستی که شیطان باشد مر انسان را دشمنی آشکار (۵۳) پروردگار شما داناتر است بشما اگر خواهد رحم کند شما را یا اگر خواهد عذاب کند شما را و نفرستادیم ترا بر ایشان کارگزار (۵۴) و پروردگار تو داناتر است بکسی که در آسمانها و زمین است و بتحقیق که افزودنی دادیم بعضی از پیغمبران را بر برخی و دادیم داود را زبور (۵۵) بگو بخوانید آنان را که دعوی کردید از غیر او پس مالک نباشند رفع ضرر را از شما و نه تغییر را (۵۶) آنها را که می‌خوانند می‌جویند بسوی پروردگارشان وسیله هر کدامشان که نزدیک‌ترند و امید می‌دارند رحمتش را و می‌ترسند از عذابش بدرستی که عذاب پروردگارت باشد حذر کرده شده (۵۷)