بسم االله الرحمن الرحیم

أَتیٰ أَمْرُ اَللّٰهِ فَلاٰ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحٰانَهُ وَ تَعٰالیٰ عَمّٰا یُشْرِکُونَ (۱) یُنَزِّلُ اَلْمَلاٰئِکَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلیٰ مَنْ یَشٰاءُ مِنْ عِبٰادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنَا فَاتَّقُونِ (۲) خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعٰالیٰ عَمّٰا یُشْرِکُونَ (۳) خَلَقَ اَلْإِنْسٰانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذٰا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ (۴) وَ اَلْأَنْعٰامَ خَلَقَهٰا لَکُمْ فِیهٰا دِفْ‌ءٌ وَ مَنٰافِعُ وَ مِنْهٰا تَأْکُلُونَ (۵) وَ لَکُمْ فِیهٰا جَمٰالٌ حِینَ تُرِیحُونَ وَ حِینَ تَسْرَحُونَ (۶) وَ تَحْمِلُ أَثْقٰالَکُمْ إِلیٰ بَلَدٍ لَمْ تَکُونُوا بٰالِغِیهِ إِلاّٰ بِشِقِّ اَلْأَنْفُسِ إِنَّ رَبَّکُمْ لَرَؤُفٌ رَحِیمٌ (۷) وَ اَلْخَیْلَ وَ اَلْبِغٰالَ وَ اَلْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوهٰا وَ زِینَةً وَ یَخْلُقُ مٰا لاٰ تَعْلَمُونَ (۸) وَ عَلَی اَللّٰهِ قَصْدُ اَلسَّبِیلِ وَ مِنْهٰا جٰائِرٌ وَ لَوْ شٰاءَ لَهَدٰاکُمْ أَجْمَعِینَ (۹) هُوَ اَلَّذِی أَنْزَلَ مِنَ اَلسَّمٰاءِ مٰاءً لَکُمْ مِنْهُ شَرٰابٌ وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ (۱۰) یُنْبِتُ لَکُمْ بِهِ اَلزَّرْعَ وَ اَلزَّیْتُونَ وَ اَلنَّخِیلَ وَ اَلْأَعْنٰابَ وَ مِنْ کُلِّ اَلثَّمَرٰاتِ إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (۱۱) وَ سَخَّرَ لَکُمُ اَللَّیْلَ وَ اَلنَّهٰارَ وَ اَلشَّمْسَ وَ اَلْقَمَرَ وَ اَلنُّجُومُ مُسَخَّرٰاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیٰاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ (۱۲)

‌ بنام خدای بخشایندۀ مهربان

آمد فرمان خدا پس شتاب مکنید آن را دانم پاک بودنش را و برتر آمد از آنچه شرک می‌آورند (۱) فرو می‌فرستد ملائکه را با روح از امرش بر آنکه می‌خواهد از بندگانش که بیم دهید بدرستی که نیست الهی مگر من پس بترسید از من (۲) آفرید آسمانها و زمین را براستی برتر آمده از آنچه شرک می‌آورند (۳) آفرید انسان را از نطفه پس اکنون اوست جدال کنندۀ آشکار (۴) و شتر و گاو و گوسفند آفرید آنها را برای شما در آنهاست گرمی و منفعتها و از آنها می‌خورید (۵) و برای شماست در آنها تجملی در وقتی که می‌آرید از چراگاه و هنگامی که به چرا می‌روید (۶) و بر می‌دارید بارهای گران شما را و می‌برند بشهری که نباشید رسندۀ بآن مگر بتعب نفسها بدرستی که پروردگار شما هر آینه مهربان رحیم است (۷) و اسبها و استرها را و خرها را تا سوار شوید آنها را باشد آرایشی و بیافرید آنچه را که نمی‌دانید (۸) و بر خداست راستی راه و بعضی از آن منحرف است و اگر خواستی هر آینه هدایت کردی شما را همه (۹) اوست که فرو فرستاد از آسمان آب را برای شما از آنست نوشیدنی و از آنست درختی در آن می‌چرانید (۱۰) می‌رویاند برای شما بآن کشت را و زیتون و درختان خرما و انگورها و از همۀ ثمرها بدرستی که در آن هر آینه آیتیست از برای قومی که اندیشه می‌کنند (۱۱) و مسخر کرد برای شما شب را و روز را و آفتاب و ماه را و ستاره‌ها تسخیرشدگانند بفرمان او بدرستی که در آن هر آینه آیتهاست مر گروهی را که در میابند بعقل (۱۲)

« در سرّ خلقت مگس »