وَ لَقَدْ کَذَّبَ أَصْحٰابُ اَلْحِجْرِ اَلْمُرْسَلِینَ (۸۰) وَ آتَیْنٰاهُمْ آیٰاتِنٰا فَکٰانُوا عَنْهٰا مُعْرِضِینَ (۸۱) وَ کٰانُوا یَنْحِتُونَ مِنَ اَلْجِبٰالِ بُیُوتاً آمِنِینَ (۸۲) فَأَخَذَتْهُمُ اَلصَّیْحَةُ مُصْبِحِینَ (۸۳) فَمٰا أَغْنیٰ عَنْهُمْ مٰا کٰانُوا یَکْسِبُونَ (۸۴) وَ مٰا خَلَقْنَا اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ وَ مٰا بَیْنَهُمٰا إِلاّٰ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ اَلسّٰاعَةَ لَآتِیَةٌ فَاصْفَحِ اَلصَّفْحَ اَلْجَمِیلَ (۸۵) إِنَّ رَبَّکَ هُوَ اَلْخَلاّٰقُ اَلْعَلِیمُ (۸۶) وَ لَقَدْ آتَیْنٰاکَ سَبْعاً مِنَ اَلْمَثٰانِی وَ اَلْقُرْآنَ اَلْعَظِیمَ (۸۷) لاٰ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلیٰ مٰا مَتَّعْنٰا بِهِ أَزْوٰاجاً مِنْهُمْ وَ لاٰ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ اِخْفِضْ جَنٰاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ (۸۸) وَ قُلْ إِنِّی أَنَا اَلنَّذِیرُ اَلْمُبِینُ (۸۹) کَمٰا أَنْزَلْنٰا عَلَی اَلْمُقْتَسِمِینَ (۹۰) اَلَّذِینَ جَعَلُوا اَلْقُرْآنَ عِضِینَ (۹۱) فَوَ رَبِّکَ‌ لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ (۹۲) عَمّٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۹۳) فَاصْدَعْ بِمٰا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ اَلْمُشْرِکِینَ (۹۴) إِنّٰا کَفَیْنٰاکَ اَلْمُسْتَهْزِئِینَ (۹۵) اَلَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اَللّٰهِ إِلٰهاً آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ (۹۶) وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمٰا یَقُولُونَ (۹۷) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ کُنْ مِنَ اَلسّٰاجِدِینَ (۹۸) وَ اُعْبُدْ رَبَّکَ حَتّٰی یَأْتِیَکَ اَلْیَقِینُ (۹۹)

و بحقیقت تکذیب کردند اصحاب حجر رسولان را (۸۰) و دادیمشان آیتهای خود پس بودند از آنها اعراض‌کنندگان (۸۱) و بودند می‌تراشیدند از کوه‌ها خانه‌هایی که ایمن باشند (۸۲) پس گرفت ایشان را فریادی مهلک بامدادکنندگان (۸۳) پس کفایت نکرد از ایشان آنچه بودند که کسب می‌کردند (۸۴) و نیافریدیم آسمانها و زمین را و آنچه میان آنهاست مگر بحق و بدرستی که قیامت هر آینه آینده است پس درگذر درگذشتنی خوب (۸۵) بدرستی که پروردگار تو اوست آفریدگار دانا (۸۶) و بتحقیق دادیم تو را هفت آیت از سورۀ که دو بار نازل شده و قرآن عظیم (۸۷) مگشای بخواهش البته دو چشمت را بآنچه کامرانی دادیم بآن اصنافی را از ایشان و اندوه مخور بر ایشان و فرود آور بالت را از برای گروندگان (۸۸) و بگو بدرستی که من منم بیم‌کننده آشکارا (۸۹) هم چنان که فرو فرستادیم بر آنان که قرآن را پاره پاره و جزء جزء کردند (۹۰) و آنان که گردانیدند قرآن را پاره‌ها یا سحرها یا کذبها (۹۱) پس بپروردگار تو قسم که هر آینه خواهم پرسید ایشان را همه (۹۲) از آنچه بودند که می‌کردند (۹۳) پس آشکار کن بآنچه مأمور شده و رو بگردان از مشرکان (۹۴) بدرستی که ما کفایت می‌کنیم از تو استهزاکنندگان را (۹۵) آنان که می‌گردانند با خدا خدایی دیگر پس زود باشد که بدانند (۹۶) و بتحقیق می‌دانیم که تو تنگ می‌شود سینه‌ات بآنچه می‌گویند (۹۷) پس تسبیح گوی بستایش پروردگارت و باش با سجده‌کنندگان (۹۸) و بپرست پروردگارت را تا بیاید تو را مرگ (۹۹)

« تفسیر سبع المثانی »