صفی علیشاه۶- آیه ۲۳
فَلَمّا أَنْجاهُمْ إِذا هُمْ یَبْغُونَ فِی اَلْأَرْضِ بِغَیْرِ اَلْحَقِّ یا أَیُّهَا اَلنّاسُ إِنَّما بَغْیُکُمْ عَلی أَنْفُسِکُمْ مَتاعَ اَلْحَیاةِ اَلدُّنْیا ثُمَّ إِلَیْنا مَرْجِعُکُمْ فَنُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۳)
پس چون نجات دادشان آن‌گاه ایشان ستم می‌کنند در زمین بناحق ای مردمان نیست ستم شما مگر بر خودتان در مایه تعیش زندگانی دنیا پس بسوی ماست بازگشت شما پس گاه گردانیدیم شما را بآنچه بودید که می‌کردید (۲۳)
پس چو حق برهاندشان زآن هول و غم
در زمین گردند ساعی بر ستم
باز میگردند چون رفت آن ز یاد
بر همان کاری که بودند از فساد
غیر از این نبود که هست ای مردمان
آن ستم بر نفس هاتان بی گمان
تا ز اِستم کارگی و کج رَوی
بهره یابید از حیات دنیوی
پس به سوی ماست برگشت شما
پس کنیم اخبارتان از کارها
بر هر آنچه می کنید اعنی عمل
می کنیم اخبارتان بر ماحَصَل
۵- آیات ۱۹ تا ۲۲: وَ ما کانَ اَلنّاسُ إِلاّ أُمَّةً واحِدَةً فَاخْتَلَفُوا وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ فِیما فِیهِ یَخْتَلِفُونَ (۱۹) وَ یَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا اَلْغَیْبُ لِلّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ اَلْمُنْتَظِرِینَ (۲۰) وَ إِذا أَذَقْنَا اَلنّاسَ رَحْمَةً مِنْ بَعْدِ ضَرّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذا لَهُمْ مَکْرٌ فِی آیاتِنا قُلِ اَللّهُ أَسْرَعُ مَکْراً إِنَّ رُسُلَنا یَکْتُبُونَ ما تَمْکُرُونَ (۲۱) هُوَ اَلَّذِی یُسَیِّرُکُمْ فِی اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ حَتّی إِذا کُنْتُمْ فِی اَلْفُلْکِ وَ جَرَیْنَ بِهِمْ بِرِیحٍ طَیِّبَةٍ وَ فَرِحُوا بِها جاءَتْها رِیحٌ عاصِفٌ وَ جاءَهُمُ اَلْمَوْجُ مِنْ کُلِّ مَکانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُا اَللّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ اَلدِّینَ لَئِنْ أَنْجَیْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ اَلشّاکِرِینَ (۲۲)۷- آیات ۲۴ تا ۳۵: إِنَّما مَثَلُ اَلْحَیاةِ اَلدُّنْیا کَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ اَلسَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ اَلْأَرْضِ مِمّا یَأْکُلُ اَلنّاسُ وَ اَلْأَنْعامُ حَتّی إِذا أَخَذَتِ اَلْأَرْضُ زُخْرُفَها وَ اِزَّیَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَیْها أَتاها أَمْرُنا لَیْلاً أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِیداً کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ اَلْآیاتِ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (۲۴) وَ اَللّهُ یَدْعُوا إِلی دارِ اَلسَّلامِ وَ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ (۲۵) لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا اَلْحُسْنی وَ زِیادَةٌ وَ لا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ أُولئِکَ أَصْحابُ اَلْجَنَّةِ هُمْ فِیها خالِدُونَ (۲۶) وَ اَلَّذِینَ کَسَبُوا اَلسَّیِّئاتِ جَزاءُ سَیِّئَةٍ بِمِثْلِها وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ما لَهُمْ مِنَ اَللّهِ مِنْ عاصِمٍ کَأَنَّما أُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعاً مِنَ اَللَّیْلِ مُظْلِماً أُولئِکَ أَصْحابُ اَلنّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ (۲۷) وَ یَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِیعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِینَ أَشْرَکُوا مَکانَکُمْ أَنْتُمْ وَ شُرَکاؤُکُمْ فَزَیَّلْنا بَیْنَهُمْ وَ قالَ شُرَکاؤُهُمْ ما کُنْتُمْ إِیّانا تَعْبُدُونَ (۲۸) فَکَفی بِاللّهِ شَهِیداً بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ إِنْ کُنّا عَنْ عِبادَتِکُمْ لَغافِلِینَ (۲۹) هُنالِکَ تَبْلُوا کُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ وَ رُدُّوا إِلَی اَللّهِ مَوْلاهُمُ اَلْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ (۳۰) قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ اَلسَّماءِ وَ اَلْأَرْضِ أَمَّنْ یَمْلِکُ اَلسَّمْعَ وَ اَلْأَبْصارَ وَ مَنْ یُخْرِجُ اَلْحَیَّ مِنَ اَلْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ اَلْمَیِّتَ مِنَ اَلْحَیِّ وَ مَنْ یُدَبِّرُ اَلْأَمْرَ فَسَیَقُولُونَ اَللّهُ فَقُلْ أَ فَلا تَتَّقُونَ (۳۱) فَذلِکُمُ اَللّهُ رَبُّکُمُ اَلْحَقُّ فَما ذا بَعْدَ اَلْحَقِّ إِلاَّ اَلضَّلالُ فَأَنّی تُصْرَفُونَ (۳۲) کَذلِکَ حَقَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ عَلَی اَلَّذِینَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لا یُؤْمِنُونَ (۳۳) قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکُمْ مَنْ یَبْدَؤُا اَلْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ قُلِ اَللّهُ یَبْدَؤُا اَلْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ فَأَنّی تُؤْفَکُونَ (۳۴) قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکُمْ مَنْ یَهْدِی إِلَی اَلْحَقِّ قُلِ اَللّهُ یَهْدِی لِلْحَقِّ أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَی اَلْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلاّ أَنْ یُهْدی فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ (۳۵)
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
فَلَمّا أَنْجاهُمْ إِذا هُمْ یَبْغُونَ فِی اَلْأَرْضِ بِغَیْرِ اَلْحَقِّ یا أَیُّهَا اَلنّاسُ إِنَّما بَغْیُکُمْ عَلی أَنْفُسِکُمْ مَتاعَ اَلْحَیاةِ اَلدُّنْیا ثُمَّ إِلَیْنا مَرْجِعُکُمْ فَنُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۳)
هوش مصنوعی: زمانی که آنان را نجات دادیم، ناگهان در زمین به ناحق ظلم و تعدی کردند. ای مردم، ظلم و ستم شما تنها به خودتان باز می‌گردد و زندگی دنیوی برایتان خوشی و نفعی ندارد. سپس بازگشت شما به سوی ماست و ما شما را از آنچه که انجام داده‌اید باخبر خواهیم کرد.
پس چون نجات دادشان آن‌گاه ایشان ستم می‌کنند در زمین بناحق ای مردمان نیست ستم شما مگر بر خودتان در مایه تعیش زندگانی دنیا پس بسوی ماست بازگشت شما پس گاه گردانیدیم شما را بآنچه بودید که می‌کردید (۲۳)
هوش مصنوعی: زمانی که خداوند آنها را نجات می‌دهد، باز هم در زمین ظلم و ستم می‌کنند. ای انسان‌ها، ظلم شما فقط بر خودتان است و تأثیری بر زندگی دنیوی شما دارد. بازگشت شما به سوی ماست و ما شما را به آنچه که انجام داده‌اید، برمی‌گردانیم.
پس چو حق برهاندشان زآن هول و غم
در زمین گردند ساعی بر ستم
هوش مصنوعی: وقتی که خداوند آنها را از آن ترس و غم نجات دهد، در زمین تلاش می‌کنند و به مبارزه با ظلم و ستم می‌پردازند.
باز میگردند چون رفت آن ز یاد
بر همان کاری که بودند از فساد
هوش مصنوعی: آنها دوباره به کار قبلی خود بازمی‌گردند، همان‌طور که وقتی چیزی از یاد می‌رود، به همان فعالیت نادرست که قبلاً داشتند، ادامه می‌دهند.
غیر از این نبود که هست ای مردمان
آن ستم بر نفس هاتان بی گمان
هوش مصنوعی: ای مردم، جز این نیست که آن ستمی که بر خودتان می‌کنید، حقیقتاً وجود دارد.
تا ز اِستم کارگی و کج رَوی
بهره یابید از حیات دنیوی
هوش مصنوعی: تا زمانی که از کارهای نادرست و انحرافات خود بهره‌برداری کنید، از زندگی دنیوی چیزی نخواهید داشت.
پس به سوی ماست برگشت شما
پس کنیم اخبارتان از کارها
هوش مصنوعی: پس بازگشت شما به سمت ماست، پس اخبارتان را از کارهایتان دور کنید.
بر هر آنچه می کنید اعنی عمل
می کنیم اخبارتان بر ماحَصَل
هوش مصنوعی: هر کاری که انجام می‌دهید، ما از آن باخبر می‌شویم و به آن عمل می‌کنیم.