صفی علیشاهشمارهٔ ۱۲۴
ای آنکه فروزنده خورشید و مهمی
بر هستی ذات خود بوحدت گوهی
کن سوی صفی بچشم رحمت نگهی
کوراست امید عفو از هر گنهی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای آنکه فروزنده خورشید و مهمی
بر هستی ذات خود بوحدت گوهی
هوش مصنوعی: ای تو که مانند خورشید درخشان و مهمی در هستی، ذات خود را به یگانگی و همگونی با دیگران پیوند داده‌ای.
کن سوی صفی بچشم رحمت نگهی
کوراست امید عفو از هر گنهی
هوش مصنوعی: به سوی صفی برو و با چشم رحمت به آن نگاه کن؛ امیدی از هرگونه بخشش برای خطاکاران وجود ندارد.