صفی علیشاه » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سراغت دارم دارم ای ماه یگانه</p></div>
<div class="m2"><p>حریفان را روی هر شب بخانه</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون آئی نزد ما ننشسته بر جا</p></div>
<div class="m2"><p>دراندازی پی رفتن بهانه</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>خوش آنروزی که بودی یار باما</p></div>
<div class="m2"><p>نبودت کار با اهل زمانه</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>بماز ابرو چو می‌گشتی گمانکش</p></div>
<div class="m2"><p>کشیدی تیر مژگان را کمانه</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نکرد اغنی خدنگت با نشانی</p></div>
<div class="m2"><p>همانا جز دل ما را نشانه</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

سراغت دارم دارم ای ماه یگانه
حریفان را روی هر شب بخانه
چون آیی نزد ما ننشسته بر جا
دراندازی پی رفتن بهانه
خوش آنروزی که بودی یار باما
نبودت کار با اهل زمانه
بماز ابرو چو می گشتی گمانکش
کشیدی تیر مژگان را کمانه
نکرد اغنی خدنگت با نشانی
همانا جز دل ما را نشانه

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

سراغت دارم دارم ای ماه یگانه

حریفان را روی هر شب بخانه

چون آئی نزد ما ننشسته بر جا

دراندازی پی رفتن بهانه

خوش آنروزی که بودی یار باما

بماز ابرو چو می‌گشتی گمانکش

کشیدی تیر مژگان را کمانه

نکرد اغنی خدنگت با نشانی

همانا جز دل ما را نشانه

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات