هوش مصنوعی: هر چیزی که وجود دارد، می‌تواند به چیزی دیگر مرتبط شده و به آن نسبت داده شود، ناشی از خودخواهی و انانیت است.

هوش مصنوعی: تو هر چیزی را که در ذهنت می‌آید، به خودت نسبت می‌دهی و با آن کنار می‌آیی.

هوش مصنوعی: به بدن و روح و ثروت و منزلت و همسر، همه را به خود نسبت می‌دهی، در حالی که اینها همه از من است.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که این شخص کیست و در وجود تو چه حالتی دارد و نام و وصف او چیست.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که زیبایی و لطافت وجود تو به قدری عمیق و پنهان است که تنها کسی که به درستی می‌تواند آن را درک کند، خود تو هستی. بنابراین، آنچه درونت است، از دید دیگران پنهان می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر روزی بتوانی به او رسیدگی کنی و از خودخواهی و جوزدگی دور باشی، آن زمان به پیروزی و افتخار خواهی رسید.

هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که اساس ثروت و ارزش‌ها در درون خود انسان نهفته است و تنها کسی که درکی عمیق از این موضوع داشته باشد، می‌تواند از آن بهره‌مند شود. در واقع، هر چه بیشتر به درک این گنج بپردازیم، ثروتمندتر خواهیم شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بر خودخواهی و خودپسندی تمرکز کند، در نهایت کارش به خوبی پیش نخواهد رفت، مگر اینکه برای او دستیاری باشد که او را یاری کند.