هوش مصنوعی: این‌طور گفته‌اند کسانی که در زبان و معنا تخصص دارند که هیچ چیز در عالم وجود ندارد جز سایه‌ای از حقیقت.

هوش مصنوعی: فقط وجود خداوند است که در تمام موجودات و جلوه‌های آن، حضور دارد و هیچ‌چیز دیگری جز او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی وجود او مانند خورشید از پرده کنار رفت، به شکل‌های مختلف در دنیا ظاهر شد.

هوش مصنوعی: ظهور او به طور مشخص در نظر آگاهان، به نام خداوند شناخته شد.

هوش مصنوعی: از نظر اعتباری، این ارتباط به سوی موجودات ممکن است و این امر ناشی از لطافت اوضاع است.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی در جهان وجود ندارد جز به خاطر توجه و نسبتی که ما به آن می‌دهیم.

هوش مصنوعی: اگر وجود او را در نظر بگیریم، خود حقیقت است و تمام امور پنهان و آشکار او نیز حقیقت را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که وجود نداشتن یا نابودی خود، می‌تواند با علم حقیقی و وجود جهان ثابت شود. به عبارتی، وقتی به عمق علم و واقعیت وجود نگاه می‌کنیم، عدم وجود ما به نوعی قابل فهم و ثابت شده است.

هوش مصنوعی: افرادی که به حقیقت فکر می‌کنند و در جستجوی حق هستند، ممکن است آن را به ویژگی‌های ذاتی خود نسبت دهند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره شده که در عالم مثال، تنها جسم و شکل وجود ندارد، بلکه حقیقت اصلی و روح هویت نیز در آنجا حضور دارد. به عبارت دیگر، واقعیت فراتر از ظاهر و جسم است و جنبه‌های عمیق‌تری از وجود را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وجود آن‌ها (شخصیت‌ها یا موجودات) به یک حقیقت واحد اشاره دارد و نشان‌دهنده یک کیان یگانه است.

هوش مصنوعی: تمام قوانین و احکام، نشانه‌ای از وجود ظاهری اوست و جلوه باطنی‌اش به قدری قوی و غالب است که همه‌چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد.