هوش مصنوعی: از محبت و مهربانی که به این روح‌های سبک‌سر نشان دادی، چه آسیبی بر تو وارد شد؟

هوش مصنوعی: من در مقابل مشکلات و دوری تو ایستادگی کرده‌ام، اما از این طاقت‌فرسایی می‌میرم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که دامن تو از دستم رها شد، دیگر به دنبال خوشبختی نرفتم.

هوش مصنوعی: وقتی که از این دنیای فانی بروم، بوی غم و اندوهی که در سوگم است را از خاک احساس خواهی کرد.

هوش مصنوعی: مرا بیشتر از دیگران آزار بده، چون در روز قیامت تو مرا به این نشانه می‌شناسی.

هوش مصنوعی: کاش من هم در مقابل تو مانند سگ‌های در سر کوی تو می‌بودم و از تو محافظت می‌کردم.

هوش مصنوعی: به این فرد سالخورده رحم کن، چرا که او از جوانی‌اش چیزی نداشته و حالا در مضیقه است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و آرزوی تو خوشحالم، اما در این خوشحالی، باز هم غم و اندوه من وجود دارد.

هوش مصنوعی: بسیاری از خسروان معروف به خاطر زیبایی تو، فرهاد شدند و به عشق تو شیدا شدند، ای شیرین دوم.

هوش مصنوعی: تو با عشقش مرا شاد کردی، اما به خاطر آن، به بدگمانی و شک دچارم کردی.