هوش مصنوعی: من به دوستانم بدهکارم، زیرا به خاطر ناراحتی‌هایی که ایجاد کرده‌ام، آن‌ها را از درد و رنجشان پشیمان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در ذهنم فکری از عشق وجود دارد، اما این فکر برایم سودی ندارد، زیرا به خاطر عشق تو خود را به خاک و نابودی سپرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا ابروی کمان‌گونه‌ی تیرانداز ما زیبا شد؛ به خدا قسم، اگر از شمشیر و تیر نگران شوم، فقط به خاطر زیبایی اوست.

هوش مصنوعی: حیف است که تو با آن همه زیبایی‌ات به زمین بروی، در حالی که من برای تماشای تو، سینه‌ام را مانند فضایی وسیع آماده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل من در حلقهٔ زلف تو آرام گرفته، اما این حلقه‌ها از عشق تو مرا آشفته کرده‌اند.

هوش مصنوعی: هیچ تلاشی در راه جلب محبت تو برای من امکان‌پذیر نیست، اگرچه من آنقدر تلاش کرده‌ام که از توانم فراتر می‌رود.

هوش مصنوعی: من برای آنکه از بی‌تابی مجنون کاسته شود، به دیگر مکان‌ها سر نمی‌زنم و تنها در کوی او نشسته‌ام و کودکان را به جمع‌آوری سنگ‌ها واداشته‌ام.

هوش مصنوعی: غم و اندوه خود را برای کسی بازگو نمی‌کنم، چرا که چه نیازی به بیان آن دارم؟ من راز عشق محبوبم را به خوبی در دل نگه داشته‌ام و نمی‌خواهم آن را به دیگران بگویم.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبای تو در چشمانم روشن شده است و باعث شرمندگی‌ام است که به زیبایی‌های باغ و سروهای آن نگاه می‌کنم.