هوش مصنوعی: روح ما در زمان حال است و چون کلیم (موسی) پیشینیان، صاحب بویی خوش و مانند خورشید روشنی‌بخش هستیم.

هوش مصنوعی: محصولات و ثمرات ناشی از فقر و نابودی، مانند آتش که به خرمن می‌زند، ما را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. ما فقط آب و علف هستیم که در این میان آسیب‌پذیر و بی‌پناه هستیم.

هوش مصنوعی: ماه در آسمان بدون ابر و غروب، بی‌نقص و خالص از هر عیب و ایرادی است.

هوش مصنوعی: ما از جانب شرق، با دل‌های پاک و نورانی مثل آفتاب، به دنیا آمده‌ایم و مقام و منزلت ویژه‌ای داریم.

هوش مصنوعی: ما با زبان خود نمی‌توانیم حقیقت را بشناسیم و فقط در دل عارفان می‌دانیم که حقیقت چیست.

هوش مصنوعی: خوشا به حال ما که از مکان و زمان جدا هستیم و از آسمان، زمین را به عنوان هدیه‌ای دریافت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: دانش نام‌های تو در کلاس ما از پدر به ارث مانده و ما نسل بعدی هستیم.

هوش مصنوعی: دوستان ما را از دست یک پسر با لب‌های شیرین به شوق و شادی درآورده‌اند.

هوش مصنوعی: ما همچون دف و چنگ دلخوشی‌های خود را با یار تجربه کردیم و وقتی او از ما دور شد، صدای ما هم خاموش شد. اما وقتی دوباره به ما بازگشت، زندگی و شادی‌امان دوباره به جریان افتاد.

هوش مصنوعی: بزن این ساز را، بی‌نوازنده نزن؛ چون لطافت و زیبایی‌ات را از دست می‌دهیم.

هوش مصنوعی: یک لحظه در این دریای گرانبها تنها به تماشا نشسته‌ام، در حالی که قطره‌ای از دريای زندگی ام را به دست دارم.

هوش مصنوعی: انسانی که از این هفت نوع وجود برآمده است، مانند گوهری است که از این نه صدف به دست آمده است.

هوش مصنوعی: ما از تمامی جهان و موجودات، از گذشته و آینده، به اینجا آمده‌ایم و همگی در یک ردیف قرار داریم.

هوش مصنوعی: جواهر بی‌نظیر آسمانی روح، در مقابل بدن خاکی ما مانند سفال بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: من از جانب بی‌پولی در حال زنده‌ام و در عشق و ارادت به درگاه شاه نجف، خود را بنده و خدمتگزار او می‌دانم.