هوش مصنوعی: امروز جهان دوباره در حال تغییر و نمایش است، و این به همت و تلاش ما در باغ زندگی ادامه دارد.

هوش مصنوعی: اجساد با شکل‌های مختلف ظاهر شدند و در آخر زمان، قیامت به حقیقت پیوست.

هوش مصنوعی: از خاک سبزه‌ای به شکل زبانی که شبیه مار زاب و به رنگ کبود است، بیرون آمده که همانند اژدها به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در کوه، صدای دلنشینی از پرنده‌ای به گوش می‌رسد که یادآور داستان داود و سلیمان است و این صدای دلپذیر باعث طنین‌اندازی آرامش در فضای کوه می‌شود.

هوش مصنوعی: به دلیل بارش فراوان ابرها، گنجینه‌ای از مرواریدهای گرانبها در دل زمین به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: طلای خاک، به رنگ‌های مختلف گل‌ها، چگونگی خاصی پیدا می‌کند؛ اما اگر خاک وجود نداشته باشد، طلا هم نمی‌تواند به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی‌های طبیعت اشاره می‌کند که به شکلی شگفت‌انگیز و خارق‌العاده جلوه‌گر شده‌اند. او در میانه این زیبایی‌ها دچار حیرت و شگفتی شده و نمی‌داند که این دشت پر از سبزه، بهشت زمین است یا آسمان.

هوش مصنوعی: به حاشیه جوی نگاه کن که تمام ستاره‌های سهیل بر باغ می‌درخشند و همه جا پر از زیبایی و نور سهاست.

هوش مصنوعی: هر کسی که بدی را در خود دارد، امروز از تأثیر حرارت و شدت آتشین شکیبایی خود را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: باد به آرامی زره شمر را از سر گل‌های سرخ کنار می‌زند و برق تیغ ابر، فضای چمن را زیباتر می‌سازد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالت و زیبایی غنچه‌ای می‌پردازد که با شکلی خاص و زیبا از دور نمایان است. پیکان مانند یک نشان یا علامت از غنچه‌ای معطر و دلکش است که به سمت سمت دیگر می‌نگرد. این تصویر می‌تواند به زیبایی و لطافت طبیعت، و همچنین به حرکت یا تحرک یک حالت در دینامیک زندگی اشاره کند.

هوش مصنوعی: گل با دقت و توجه به صدا و نغمه‌ی خوشی که از عُندلیب می‌آید، گوش فرا داده است. این توجه گستردگی و زیبایی خاصی دارد و به معنای استقبال از زیبایی‌ها و احساسات لطیف در زندگی است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به زیبایی و دوگانگی موجود در طبیعت و عشق دارد. گویی گل، به شکلی نرم و لطیف، نماد عشق و احساسات است که در کنار صبح، نمادی از نو شدن و آغاز دوباره، قرار می‌گیرد. در اینجا، وجود هر دو نماد، یعنی گل و صبح، نشان‌دهنده‌ی پیوند عمیق و متقابل عشق و زیبایی است که در هر دو جنبه‌ای زیر و بامعنا وجود دارد.

هوش مصنوعی: باغی پر از زیبایی و گل‌هایی به رنگ عقیق، در این سرزمین سرشار از زیبایی و رنگ عقیق، طبیعتی زیبا و دلچسب وجود دارد. این جا و آن جا، سرزمین و دشت‌هایی که به عقیق زینت داده شده‌اند، به طوری که هر گوشه‌اش شور و نشاط را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که از انسان دور است، و من هم به پرنده‌ای دیگر تعلق دارم. هر صدایی که می‌شنوم برایم آشنا و دل‌نشین است.

هوش مصنوعی: خدا از دید مردم پنهان است، اما من در هر سو که نگاه می‌کنم، تجلی او را می‌بینم.

هوش مصنوعی: در باغ و بوستان، عطر و رنگ گل‌ها به مشام می‌رسید و صدای نای خوش دلی به گوش می‌خورد، در حالی که همه جا پر از سرزندگی و زیبایی بود.

هوش مصنوعی: در نگاه من جلوه‌ای از خدا وجود دارد و در اطراف باغ، جایی برای دیدار و ملاقات او نیست.

هوش مصنوعی: اگر از عطر و زیبایی دامن و جیب من مشکی تبت پر شده، باید بگویم اگر من باغ را نخوانم، اشتباه است.

هوش مصنوعی: پرندگان در کار اصل مقامات معنوی داود، بدون هیچ گونه کم و کاستی به پرواز در می‌آیند.

هوش مصنوعی: بلبل در اصفهان آواز خوشی می‌خواند، ولی صدای او در عراق شنیده نمی‌شود. آواز او در دل و جان مردم سارویه، عمیق و موزون است.

هوش مصنوعی: لباس گل لاله، به مانند قطرات باران، زیبا و شگفت‌انگیز است. شاخه و بید، مانند فرش‌های دل‌انگیز، به وسیله نسیم صبحگاه فرش می‌شوند.

هوش مصنوعی: باغی زیبا به مانند تختی از زمرد در کنار جوی گلی واقع شده، و بر روی این تخت، پادشاهی نشسته است.

هوش مصنوعی: ساری در حضور گل یک شعر زیبا خواند، همانند پرنده‌ای که روح من را می‌سازد و همواره در حال ستایش و تقدیر از رضایت است.

هوش مصنوعی: فرمانده‌ای به نام شاه رضا که حاکم بزرگ و عادل است و قدرتش در سرزمینش به قضا و تقدیر وابسته است.

هوش مصنوعی: دوره‌ی زندگی و شکوه جم (شاهان قدیم) به پایان رسیده است. اکنون، ای ساقی، بیا و می بیاور که امروز تنها دور ماست و باید از آن لذت ببریم.

هوش مصنوعی: ما تسلیم و تحت فرمان ولیّ و سلطان حقیقی هستیم، زیرا این مقام و رتبه‌ای است که فقط شایسته‌ی پادشاهان واقعی است.

هوش مصنوعی: ما در زندگی خاموش و بی‌صدا خواهیم مرد و در عین حال، به گونه‌ای با شکوه و عظمت خواهیم بود که همچون سلیمان دستگیر و یاری‌کننده دیگران باشیم. در واقع، در این دنیا بلکه در جهانی دیگر، آثار و برکات ما همچنان باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر در فضایی که مربوط به مقام و ولایت است گردش کنیم، روح من از شادی، به اندازه‌ی روح این فضا شاداب و سرحال می‌شود.

هوش مصنوعی: پایه و اساس حکومت و رهبری باید بر اساس تفکر و عقل درست بنا شود، زیرا عقل و درک صحیح، نخستین و fundamental ترین بنیان است.

هوش مصنوعی: از گرد و غبار اسب معراجی که او را بالا می‌برد، می‌توان به زیبایی و روشنی ماه و خورشید در آسمان پی برد.

هوش مصنوعی: او که با دست پخت خود، به کرامت و رحمتش می‌تواند دردها را درمان کند، عقل و درایت آسمان پیر به شدت درگیر مشکلات و رنج‌های زیادی است.

هوش مصنوعی: از چرخ زندگی چیز زیادی تغییر نمی‌کند، اما عشق مانند چرخ آسیاست که همه چیز را به حرکت درمی‌آورد. با این حال، عشق خود مرکز و محور اصلی است.

هوش مصنوعی: در اینجا به معنای شروع یک روز روشن و امیدبخش اشاره شده است. به تصویر کشیده می‌شود که در این سرزمین، شب و تاریکی وجود ندارد و خورشید همیشه در حال درخشش است. به نوعی، اینجا به یک حالت پایدار و دائمی از روشنی و زندگی اشاره دارد، گویی همه چیز در حالت تعادل و روشنی مطلق قرار دارد.

هوش مصنوعی: عقل تا ماده و جسم، تنها نقطه‌ سر اوست. از بندگی او، صدای الوهیت او به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره به وجود یک موجود روشن و درخشان است که تحت تأثیر نور خورشید قرار دارد. در واقع، این موجود به عنوان نماینده‌ای از زیبایی و کمال مطلق شناخته می‌شود و سوال اینجا این است که آن شخص یا موجود کیست که چنین جایی با صفات عالی دارد.

هوش مصنوعی: به دنبال آب حیات و جاودانی مثل آنچه خضر دارد نباش. بلکه از رضا و خشنودی الهی طلب کن، زیرا خاک و زمین در رضای الهی، سرچشمه بقا و عمر جاودانه است.

هوش مصنوعی: حاجی به خانه کعبه می‌رود، اما من در دور عشق محبوبم در مکانی خلوت هستم که آن مکان خاص و بزرگ است.

هوش مصنوعی: اون کعبه‌ای که به صورت ظاهری و با تظاهر ساخته شده، با خودخواهی و بزرگ‌منشی همراه است، اما این کعبه واقعی، بی‌هیچ خودستایی و ریاکاری است.

هوش مصنوعی: به چه مدت باید در غفلت و ناآگاهی به سر ببریم؟ در حالی که حقیقت و واقعیت همچون خاکستر در حال آشکار شدن است، باید تلاش کنیم تا از پرده ها و موانع غفلت عبور کنیم و به روشنایی دانش و حقیقت برسیم.

هوش مصنوعی: در پایان پیامبران، آنچه از سوی خداوند نازل شده است، در مقام خاتم ولایت قرار دارد که خود نیز به عنوان آخرین پیامبر شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: آسمان به صورت دایره‌ای ساخته نشده که در اطراف این حرم بچرخد، بلکه مانند نقطه‌ای است که در اینجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: تمام امور جهان از عالم غیب تا عالم شهود در دست و تحت تأثیر سلطان و ولی خداوند قرار دارد.

هوش مصنوعی: ذات قدیم مانند دریایی است که ویژگی‌ها و صفات گرانبهایی دارد و تنها فردی توانمند و آشنا می‌تواند به عمق این دریا نفوذ کند و گوهرهای آن را بیابد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در مواقعی که تنوع و کثرت وجود دارد، نقطه‌ای که می‌تواند نور و روشنی واحدیت را به نمایش بگذارد، از جایی ناشناخته و تاریک ظهور می‌کند. به نوعی، برای مشاهده یک حقیقت واحد، گاهی لازم است از جاهایی که به نظر تاریک و ناپیداست، عبور کنیم.

هوش مصنوعی: ای خورشید که به آسمان برآمده‌ای، تو نور پنهانی هستی که همه‌جا را روشن می‌کنی و در هفت آسمان نیز حضوری نامرئی داری.

هوش مصنوعی: ای وجود واحدی که رحمت‌های بی‌شماری از فیض والای تو به موجودات دیگر اختصاص دارد.

هوش مصنوعی: از حدود و قیود فراتر رفته‌ای و همه چیز غیر از تو را خالی کرده‌ای؛ دلیلش این است که نه مکان خالی‌ای وجود دارد و نه جایی که تو در آن نباشی.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند آتش سوزانی است که روشن است و از طرفی محبت تو همچون رعد و برق می‌درخشد؛ این عشق و گناه‌ها همگی در یک دسته هستند و همدیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: هر آنچه که برای تو روی سفره گذاشته می‌شود، مطابق با زیبایی‌ها و نعمت‌هایت است. آنچه که در پرده پنهان بوده، حالا آشکار شده است.

هوش مصنوعی: خاک مسیر تو از نور و درختان امن و مطمئن است. در درون تو، موسی با دستان و عصای خود حضور دارد.

هوش مصنوعی: نه صبح است و نه زمان خاصی در جایی که روح تو حضور دارد، و در جایی که جسمت قرار دارد، همه چیز بدون زمان و حالتی مشخص است.

هوش مصنوعی: شرق وجود و مغرب امکان، مانند خورشید است که هم نور را به همراه دارد و هم خود درخشان است.

هوش مصنوعی: وجود تو به اندازه‌ای راست و زیباست که حتی اگر بگویم قیامت بزرگ فرارسیده، برای تو پذیرفتنی است.

هوش مصنوعی: روز قیامت قائم به جا، ولی امر او ناپایدار است و بر او نور روز رستاخیز تابیده است.

هوش مصنوعی: جایگاه انسان‌های دلی که به رازهای الهی نزدیک هستند، محل اوج و بقاء است. کسی که در این مکان به فنا و نیستی رسیده، دارای جایگاه والایی است.

هوش مصنوعی: وجود و ویژگی‌های تو در حقیقت نابود می‌شود، چون وقتی که بنده به حقیقت نزدیک می‌شود، اراده و خواسته‌های حق بر او غالب می‌شود.

هوش مصنوعی: نمی‌توان فهمید که من چه احساسی دارم، اگر سکوت کنم و نه با کلامی از خدا یاد کنم و نه بگویم که از او جدا هستم.

هوش مصنوعی: حرفی که فراتر از درک و فهم مردم است، چاره‌ای جز بیان آن نیست؛ چون نگفتن آن باعث زحمت و دشواری خواهد شد.

هوش مصنوعی: ساکت می‌شوم و چیزی نمی‌گویم، اما با مردم درباره خداوند صحبت می‌کنم و از خودم می‌پرسم چرا حقیقت را بیان نکنم، در حالی که آن حقایق وجود دارند و گواهی می‌دهند.

هوش مصنوعی: تو منبع علم و دانش هستی و دل تو مانند کشتی نجات بخش است. تو بهترین و برجسته‌ترین فردی و در خانه‌ات، دعا و نیایش انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: وجود تو، سبب ایجاد و پایداری همه چیز است و در سایه‌ی بخشش و کرامت تو، موجودات به وجود خود ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: جز روزی و لای تو، درویش راهی ندارد. حتی اگر به سمت سلطنت بروی، خوردن باعث احتیاط و نگرانی می‌شود.

هوش مصنوعی: در این دنیای فانی، زیبایی بهشتی را می‌توان دید، اما در این میان، غم و اندوهی نیز وجود دارد که مثل آهویی سرگردان در مکان‌های نامعلوم در این چمن، در جستجوی آرامش است.

هوش مصنوعی: جزء درویشان و افراد ساده، کسی در یاری تو نیست. تو به زحمت در دنیا به مقام پادشاهی دست یافته‌ای، ولی در واقع درویش و تهیدست هستی که به جستجوی حقیقت و اصل زندگی مشغول است. در واقع، پادشاهی که به دنبال دنیا و مادیات می‌گردد، در اصل یک گدا و بی‌چیز است.

هوش مصنوعی: افسانه تو آموزگار یاور فرهنگ پارسی است و از دیوانگی تو پیروی می‌کند، در حالی که مکمل تو پیران راستگو و باصداقت هستند.

هوش مصنوعی: هر ذره از دریاهای تو منبعی است برای احاطه‌کردن، و هر ذره در هوای تو، نشانه‌ای از روشنایی و دانایی است.

هوش مصنوعی: در خاک کوی تو، کسی به شدت مجذوب و عاشق است؛ حتی با داشتن مقام و ثروت، عشق تو و زیبایی‌ات ارزش بالاتری دارد.

هوش مصنوعی: شراب فرمانبری تو بی‌نهایت است و مستی تعادل تو به گونه‌ای آرام و ملایم می‌نوشاند.

هوش مصنوعی: چشم تو از نعمت‌های فراوان و زیبایی‌هایی که در آسمان و زمین وجود دارد پر از لطف و بخشش است و تو به این نعمت‌ها توجه داری.

هوش مصنوعی: می‌گویم توصیف تو را، اما می‌دانم که از عهده آن فراتر هستی و کسی نمی‌تواند به حقیقت تو را بشناسد.

هوش مصنوعی: تشنگی را می‌بینی که حتی نمی‌تواند از آب سخن بگوید، و اگر در گرما بمیرد، مرگش به خاطر آب است.

هوش مصنوعی: به آن‌ها گفتم که از یگانگی و ویژگی‌های کامل تو سخن می‌گویم، اما این مردم بیچاره هر کدام به شیوه‌ای متفاوت و متنوع تو را می‌ستایند.

هوش مصنوعی: دامن و آستین و کنارت پر از جواهر است، اما انسان‌ها به خاطر جواهر خود در جستجو و غم مفقود خود هستند.

هوش مصنوعی: بدون نیروی تو، ابرها نمی‌توانند بی‌دلیل حرکت کنند و تنها زمانی می‌توانند راه بیفتند که تو اجازه بدهی.

هوش مصنوعی: برای تو هر کسی که از احساسات و وابستگی‌های دنیوی دور شده و به تو نزدیک است، آزاد و رهاست.

هوش مصنوعی: در دوران هر کسی که به دنبال نشانه‌ای از یکتاپرستی باشد، اگر عمیقاً به دفتر صفا (پاکی) نگاه کند، حقیقت را خواهد یافت.

هوش مصنوعی: هر کسی که بخواهد نشانه‌ای از خوش‌شانسی و سعادت را به دست آورد، باید به در خانه شما بیاید و از شما سؤال کند.

هوش مصنوعی: ای گروهی که عقل را در رهبری توده‌ها یاری کرده‌اید، اسلام بر پدر بزرگانی که از نسل آن هفت نفر نیا آمدند، هیچ نسبتی ندارد.

هوش مصنوعی: چهار نفر هستند که تو پدر آن‌ها هستی؛ این چهار کودک، این چهار نفر چه کسانی هستند؟

هوش مصنوعی: تو مرواریدی ارزشمند هستی و آن هفت نفر اطرافت، زیبایی تو را احاطه کرده‌اند و این چهار نفر هم جان تو را زینت می‌بخشند.

هوش مصنوعی: بدون حضور تو، عبادت فاقد ارزش و بی‌منافع است؛ و بی‌حمایت تو، قدرت و نعمت بی‌کار و بدون تدبیر خواهد بود.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هیچ‌کس جز بنده واقعی نیست که در برابر پادشاه غنی قرار دارد؛ حتی گدا نیز در وجود خود باری از عظمت و ارزش دارد.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که بندگان تحت سلطه تو هستند و در فقر به سر می‌برند، تو ای پادشاه، در قدرت و ثروت قرار داری.

هوش مصنوعی: هرچقدر که دشمنان برای تو محدودیت و سختی ایجاد کنند، به همان اندازه وجود تو گسترش و دامنه‌اش وسیع‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: ذره‌ای از وجودت را فراموش نکن، زیرا نور خورشید به تو می‌تابد. بنده‌ای را که در مقام بندگی است، فراموش نکن، چون او به پادشه‌ای وابسته‌است.