هوش مصنوعی: ما جزو فقیران هستیم و از روزی که به دنیا آمده‌ایم در سختی و رنج به سر می‌بریم، اما در مقایسه با آنچه در شب می‌گذرد، نور و روشنایی زندگی ما در روز همچون آفتاب است.

هوش مصنوعی: ما غمگین و ناراحتیم مانند شمعی که در شب خاموشی به سر می‌برد. اما وقتی شمع روشن می‌شود، به روشنی آن می‌بالیم و در جستجوی پروانه‌ای هستیم که به نور جذب شود.

هوش مصنوعی: ما هم مانند خورشید درخشانیم و هم مانند ماه بی‌نور. از پیامبران پیروی می‌کنیم و بر این‌که چه چیزی به اولیا تعلق دارد، تسلط داریم.

هوش مصنوعی: ما در آسمانِ دنیا دارای قدرت و سرنوشت مشترکی هستیم، زیرا هیچ گونه دوگانگی و شرکی وجود ندارد. ما همگی در وجود خود یک‌پارچه و به عنوان مربی واحدی هستیم.

هوش مصنوعی: افرادی که بی‌خانمان‌اند و آزاداندیش، با آگاهی و هوشیاری به یکدیگر پیوسته‌اند و ارتباطی عمیق و عاشقانه با عشق دارند؛ هرچند ممکن است که از هویت و پیشینه‌ی یکدیگر بی‌خبر باشند.

هوش مصنوعی: مردی که آشفته و بیمار است و در عشق محبوب خود رنج می‌برد، به درمانگری روی آورده که قدرت و تسلط بر بیماری او را دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر حالتی از عدم زیبایی و آرامش در اوج قله است. به نظر می‌رسد که بدون وجود زیبایی و درک عمیق، به جایی رسیده‌اند که بدون هیچ دلیلی وجود دارند. در واقع، این شعر به بی‌معنایی و عدم هدف در زندگی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: ما در زندگی گاه در زمین و گاه در آسمان هستیم، گاهی در درد و گاهی در آرامش. زمانی بنده‌ای و زمانی دیگر خداوند را می‌پرستیم. ما انسان‌ها موجودات عجیبی هستیم.

هوش مصنوعی: در سرزمین آسمانی ما، انسانی نیرومند وجود دارد و نیروی او از دفتر عظمت ما سرچشمه می‌گیرد. ما افرادی ویژه و برگزیده هستیم.

هوش مصنوعی: ما پرنده‌ای هستیم که به خاطر عشق و شادی، از آب حیات تغذیه می‌کنیم و در نغمه‌ها و صداهایمان از شوق و شوری که داریم، می‌خوانیم و می‌رقصیم.

هوش مصنوعی: اگر دوست خود را نشان دهد، از سر تا پا همه ما به او نگاه می‌کنیم و اگر یار بوسه‌ای به ما بدهد، از سر تا پای ما لبخند خواهد زد.

هوش مصنوعی: در مدرسه‌ی آسمانی، ما به یادگیری نکات می‌پردازیم و بر روی منبر آسمانی، به بیان مطالب مهم و آموزنده می‌پردازیم.

هوش مصنوعی: ما از مرزها و جهت‌های معمول فراتر رفته‌ایم و در حرکات و رفت‌وآمدها، به یک حقیقت عمیق‌تر پی برده‌ایم.

هوش مصنوعی: فرزندان پیامبر، نسل پاک و محترمی هستند و ما به هوی و هوس وابسته نیستیم؛ ما مردان با شخصیت و آزاده‌ای هستیم که به ریشه‌های خارجی خود احساس وابستگی نمی‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما بدون هیچ نیرویی در این ملک و سرزمین حاکم هستیم، چون از نسل آدم اول، این مقام و اقتدار به ما به ارث رسیده و کسب کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف جایگاه نبوت و ولایت اشاره دارد. گوینده در اینجا به کسی اشاره می‌کند که با بینش و درک عمیق در مسیر درست حرکت کرده و راه درست را شناخته است. او از یاران و پیروان ولی الهی بوده و به نوعی به اهمیت و ارزش همراهی و راهنمایی الهی اشاره می‌کند. این بیان نشان‌دهنده ارتباط بین نبوت، ولایت و سلوک معنوی است.

هوش مصنوعی: در راهی که به عدم می‌روم و سرزمین‌های دور دست مانند فرانسه و عجم (ایران قدیم) وجود دارند، ما در مسیر حقیقت و وجود، به رهبری یک عرب هستیم.

هوش مصنوعی: از آغاز رجب تا پایان رمضان، با میگساری و شادی، همراهیم و از زندگی لذت می‌بریم.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به زندگی پایدار، باید از دنیا و زوال آن بهره کافی را ببریم، زیرا در این سه ماه زندگی، باید نه ماه را در شادی و نشاط سپری کنیم.

هوش مصنوعی: ما خود را فقیر می‌دانیم و به دنیای مادی لباس نازک و عریانی می‌پوشیم، در حالی که دیگران با لباس‌های زرق و برق و شیک خود در تلاشند تا خود را نشان دهند.

هوش مصنوعی: ما در اوج شادی و نشاط هستیم، مانند سیل خروشان که در حال جریانی است. ما به هم پیوسته‌ایم و یادآور اصول و قواعد و ادب هستیم.

هوش مصنوعی: ای زمانه، تو که به مانند یک زن پیر اما جذاب بر ما می‌تازی، چرا چنین به ما جلوه می‌کنی؟ چهل سال از عمر ما گذشت و هنوز در تنهایی مانده‌ایم.

هوش مصنوعی: من در مقام پدر و به صورت انسانی، فرزند اختر پیر (ستاره بلندپایه) هستم که نسبم به آن می‌رسد.

هوش مصنوعی: شاه حکمت و آرامش در تسلط بر خواسته‌ها و خشم است، و ما بر این خواسته‌ها و خشم سواریم.

هوش مصنوعی: ما با وجود داشتن صدها لقب و نام، در زیر سایه نام حکیم، در واقع بدون هیچ لقبی هستیم.

هوش مصنوعی: من انسان معتدلی هستم که به عشق و دوستی پایبندم و از خودم در هر لحظه نگرانم.

هوش مصنوعی: ما در رأس امور و راهنمایی هستیم و همیشه به نام علی (ع) و شرافت او شناخته می‌شویم، با افتخار بر حسب و نسب خود ایستاده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما مانند یک راننده هستیم که راه را می‌شناسد و دریا را به ما نشان می‌دهد. محبت ما مانند نوری است که زندگی را روشن می‌کند و نشان از رشد و پیشرفت در مسیر عشق دارد.

هوش مصنوعی: این ما که هستیم، در واقع ما نیستیم، بلکه تجلی خداوند است که در پس پرده های پنهان قرار دارد و کسانی که وجود ما را انکار می‌کنند، حقیقت را نمی‌شناسند. حقیقت مانند آفتاب جاودان است و ما فقط سایه‌ای از آن حقیقت در حالت پوشیده و پنهان هستیم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در اصل و بنیاد منبع زندگی، بخشش و خیرخواهی وجود دارد. ما از مسیر روشنایی و بخشش به سمت افراط و جدایی حرکت می‌کنیم. این حرکت ما را به جایی می‌برد که به جنبه‌های مختلف وجود خود، از جمله جنبه‌های مادی و جسمانی، پی خواهیم برد.