هوش مصنوعی: ما بندگان خداوند مهربان و بخشنده‌ایم و در درگاه او زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ستایش و سپاسگزاری تنها باید مخصوص خود خدا باشد و جز او هیچ موجودی سزاوار مدح و ستایش نیست.

هوش مصنوعی: این دنیای آفرینش همه از همین نقطه و مرز آغاز می‌شود و جالب اینکه هیچ‌گونه مرز و جهت خاصی ندارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در ذهنت تصور کنی حق و واقعیت نیست، حتی اگر این تصور را در قالبی مشخص به نمایش درآوری.

هوش مصنوعی: شیشه را بشکن و گوهر خویش را به آب بده، ای خورشید، تو چرا به دنبال ابر می‌گردی؟

هوش مصنوعی: اما آن خورشید که تو را نمایان می‌کند، در واقع برای این چشم روشن و سیاست مناسب نیست.

هوش مصنوعی: هر دو جهان در نتیجهٔ وجود آن خورشید است. آیا عقل تو قادر است که آن حقیقت را درک کند؟

هوش مصنوعی: هر چیزی که با عقل خود ارزیابی کنی، ابتدا بدان که آن را خودت به‌وجود آورده‌ای و به‌راستی همواره حقیقتی از خودت است.

هوش مصنوعی: شکسته نشود بت، زیرا تو باید علی مرتضی شوی تا جا به کتف مصطفی بدهی.

هوش مصنوعی: بت نماد چیزهایی است که به نظر غیرمهم و پست می‌رسند. در حالی که ذات حق و حقیقت والا و بسیار بزرگ است، ترک خودخواهی و رها کردن عقاید محدود، راهی به سوی حقیقت بالا و عظیم است.

هوش مصنوعی: هر کس که ابتدا به شناخت واقعی خود پردازد، از میدان زندگی و چالش‌های آن جلوتر می‌رود.

هوش مصنوعی: تلاش کن ای مسافر راه کمال، تا اینکه وجودت تحت تاثیر قرار گیرد و به نوعی تسلیم شود.

هوش مصنوعی: اگر صورت‌های ما بالاتر از ذهن باشند و یا در دنیای خارج وجود داشته باشند، هر کسی که خداوند به او اشاره کند، باید بپذیریم که این صورت‌ها خارجی و واقعی هستند.

هوش مصنوعی: ای کسی که دیدنت باعث تفکر و اندیشۀ حق در دل می‌شود، بدان که کفر و انکار تو ریشه‌دار و عمیق است.

هوش مصنوعی: سریع اقدام کن تا این درد و مشکل را از ریشه برکنیم و به گذشته یا خاطرات قدیمی فکر نکنیم.

هوش مصنوعی: به یاد تو نباش، ای کسی که به جزئیات می‌نگری، هر آنچه که به یاد تو می‌آید هم جزئی است.

هوش مصنوعی: انتقاد کردن به دیگران به شیوه‌ای ناپسند و نادرست است و نشان از نادانی و بی‌خبری فرد دارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که خدا به خاطر تو وجود دارد، شایسته است که در هر دو جهان، نور و زیبایی‌ات را مشاهده کنند.

هوش مصنوعی: اگر از این دو جهان چیزی نمی‌دانی، پس من این دو را برایت نمایان می‌کنم.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که پیدا کردن و به دست آوردن هر دو (مال و ثروت) کار دشواری است، به ویژه وقتی که تعداد زیادی اموال و دارایی وجود دارد. به عبارتی دیگر، با وجود این همه دارایی، مشخص نیست که چه کسی می‌تواند از آن‌ها بهره‌برداری کند یا صاحب آن‌ها باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چهره‌ات را به خدا نشان دهد، تا زمانی که بتوانی با خدای خود حرف بزنی و او را درک کنی.

هوش مصنوعی: این دو دنیا هدف و مقصد تو هستند و تمام این شلوغی‌ها به خاطر توست.

هوش مصنوعی: بر آرزوها و خواسته‌های خود غبار بپاش و از چیزهایی که گذرا و فانی هستند، دوری کن.

هوش مصنوعی: تو که گفتی یکی هستی، در واقع خودت آن یکتایی نیستی. درک تو از وجود تنها یک جنبه از duality است.

هوش مصنوعی: پس تو ابتدا خودت را بشناس و سپس به هر دو جهان نگاه کن و آنها را با خودت مقایسه کن.

هوش مصنوعی: زمانی که متوجه شوی که کل جهان در درون توست، در آن صورت فهمیده‌ای که جدایی و دوگانگی تنها در ذهن تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که خودت را به کار و تلاش وا می‌داری، بی‌درنگ برای دستیابی به موفقیت و پیشرفت آماده می‌شوی.

هوش مصنوعی: تو وجود و عدم خود را فراموش کردی و به حالت بی‌حرکتی و سکون رسیدی.

هوش مصنوعی: بدان که تو به خاطر دو جهان، جان خود را فدای اسب کرده‌ای و به میدان مسئلت رفته‌ای.

هوش مصنوعی: بنیان‌گذار و اساس وجود تو هستی، و من نمی‌دانم و نمی‌شناسم تو را.

هوش مصنوعی: هرچند که من تو را به خوبی نمی‌شناسم، اما به اندازه‌ای از تو آگاه هستم که خودت نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: وجود تو همانند دریایی است که از آلودگی‌های کنار ساحل پاک است و این دریا، تنها خیال و خواب است.

هوش مصنوعی: در عمق این پرده که پیچ و خم‌های فراوانی دارد، هیچ‌کس جز تو نمی‌تواند به اسرار آن پی ببرد و هیچ‌کس با تو در این زمینه همراز نیست.

هوش مصنوعی: هر که به رازهای عرفانی تو نزدیک شود، به گونه‌ای در این دنیا گرفتار می‌شود که مانند تارهایی است که عنکبوت می‌تند.

هوش مصنوعی: در مورد دنیا بیشتر از این صحبت نمی‌کنم، چرا که همه چیز به هم ریخته و گیج‌کننده است.

هوش مصنوعی: کیست که در شناخت تو باشد و به واقعیت وجودت پی ببرد، ای کسی که ویژگی‌های تو در دو جهان شناخته شده است؟

هوش مصنوعی: تو فراتر از دانش و درک ما هستی، و در عمق دل و جان‌های ما حضور داری.

هوش مصنوعی: اما من با تمام وجودم آگاهی دارم تا بفهمم تو کیستی و من کی هستم.

هوش مصنوعی: وجود تو خالص و دور از آسیب و نفع است، و صفات تو به دو اصل جهان تعلق دارد.

هوش مصنوعی: ای همه معنا و مفهوم، از ظواهر دور باش. نقاشی را از تو آموخته‌ام.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که توصیف تو بی‌معنا شود، باز هم رنگ و زیبایی دو جهان از تو ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: ستایش ویژگی‌های تو از سوی ما چه جایگاهی دارد، در حالی که ستایش و تمجید تو باید به خودت بازگردد و تو بهترین نمونه‌اش هستی.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید بر روی اسب شگفت‌انگیزش سوار شد، نفس شب را به آسمان می‌برد.

هوش مصنوعی: من مثل یک مور کوچک و ضعیف هستم، تو مثل سلیمان قوی و بزرگ. من حالا احساس خستگی و افسردگی می‌کنم، ای جان من.

هوش مصنوعی: ای جان و تن من فدای تو باشند و هر دو در حضورت به سر برند.

هوش مصنوعی: ای کسی که از پیشرفت و سقوط دوری و با کرمت گناهان جهان را می‌خری.

هوش مصنوعی: وقتی صدای عشق تو برمی‌خیزد، حتی دل‌های سخت و بی‌احساس نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند و به نغمه تو واکنش نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: یک بخش از نغمهٔ ساز تو نشانه‌ای از جذبه و فریبندگی توست.

هوش مصنوعی: زهره چه ارزش و قدرتی دارد که به آنچه در دست دارد، دست یابد و بر آن رنگ و ظاهری تازه ببخشد؟

هوش مصنوعی: ای پروردگارا، لطف و رحمت تو شامل حال همه است، چه مؤمنان و چه کافران، همه از فیض و نعمت تو بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: وجود تو از هر عیب و نقصی پاک و خالص است، و چیزی که وجود ندارد، تنها در پیشگاه تو به گمنامی و عدم راه یافته است.

هوش مصنوعی: تو سبب‌ساز حرکت و تحولات در دو جهان هستی، هم باعث شادی‌های ما و هم دلیل غم‌هایمان هستی.

هوش مصنوعی: بدون تو نه آرامشی هست و نه حرکتی، ای کسی که غیر از تو همه چیز فانی است و در زوال به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هر کس به جز تو چیزی را ترسیم کند، چیزی را نشان داده که هیچ کس آن را ندید.

هوش مصنوعی: وجود تو سرچشمه‌ی هستی است، اما وجودی که از تو جدا شده، به پستی و نیکویی تنزل کرده است.

هوش مصنوعی: کسی که به مقام پایین‌تری رسیده، هنوز وجود دارد و نباید بگوییم که او در حال سکرات است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به جز تو وجود واقعی داشته باشد، و اگر وجودی هم باشد، فقط از ماست و تو همان هستی اصلی هستی.

هوش مصنوعی: ما و عدم وجود و هستی‌مان به‌عنوان شاهدانی بر خدایی تو گواهی می‌دهیم.

هوش مصنوعی: من کی هستم که وجود تو را ثابت کنم؟ من چه کسی هستم که به خودم ببالم و به تو سجده کنم؟

هوش مصنوعی: تو خودت را نشان دادی و ما به تو رسیدیم؛ دیگر به کسی غیر از تو علاقه‌ای نداریم.

هوش مصنوعی: آنچه را که به خاطر تو پرستیدم، در واقع، اشتباهات زیادی را گرد هم آورده‌ام.

هوش مصنوعی: من مثل خرها تنها به خاطر علف (جو) به عبادت مشغول بوده‌ام.

هوش مصنوعی: انجام کارها بر اساس خواسته و منافع افرادی خاص، فقط نوعی بندگی و کار کردن برای آن‌هاست. در حالی که خدمت و بندگی واقعی تنها برای خداوند است و در این مسیر هیچ‌گونه شرمندگی وجود ندارد؛ زیرا هدف و انگیزه‌ای بالاتر از خواسته‌های بشر است.

هوش مصنوعی: هر کار خوبی که انجام داده‌ام، نتیجه‌اش رد شده و نادیده گرفته شده است. اما ای وای بر آن کارهایی که بد بوده‌اند.

هوش مصنوعی: من دوباره به دین اسلام روی آوردم و از آنچه که در گذشته کرده بودم، پشیمانم.

هوش مصنوعی: من از نیک و بد خود دست کشیدم و دلم را تنها به تو گره زدم.

هوش مصنوعی: من به دوستی و نیکی تو اطمینان دارم، لطف کن و منو یاری کن چون که من خود را برای این کار آماده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از درخت توبه به من عصا بده و از ریشه لطف و توفیق تو به من پا بده.

هوش مصنوعی: دست‌هایی که دراز کرده‌ام، به خاطر ناتوانی و درماندگی‌ام، به این حلقه گیر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از من درباره اعمال و حرکاتم نپرس، نه درباره حج و نه درباره روزه و زکات.

هوش مصنوعی: هر چیزی که رضایت تو در آن بوده، از من بداندیش پنهان بوده است.

هوش مصنوعی: با اینکه ویژگی‌های تو از همه بیشتر و بهتر است، اما بخشندگی و مهربانی‌ات از همه چیز بالاتر است.

هوش مصنوعی: زمانی برای گفت‌وگو با تو ندارم، لطفاً لطف و رحمت خود را نادیده نگیر.

هوش مصنوعی: لطف و خوبی‌ات را با توجه به اندازه خودت انجام بده و به کمبودهای من نیز توجه کن و آنها را بیشتر از آنچه هستند نداشته باش.

هوش مصنوعی: از تو خواسته‌ایم و از سعید دعا داریم؛ از تو زندگی پایدار و از سعید، نابودی و فنا.

هوش مصنوعی: هر آنچه که زیبایی و عظمت تو را از بین می‌برد، همان زیبایی و عظمت توست که باعث ادامهٔ حیات و پایداری می‌شود.

هوش مصنوعی: هر جا که به قهر تو نگاه می‌کنم، سرنوشت و شانس من به شدت مانند یک وسیله بازی به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر ویژگی لطف تو با دو و پنج همراه باشد، زمین به شکلی دیگر نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: امروز به خاطر تو، هر آنچه که بخواهی به وقوع می‌پیوندد و به خواسته‌ات محقق می‌شود.

هوش مصنوعی: خشم تو مانند خواسته‌ای است که خوشی را به ناخوشی تبدیل می‌کند و می‌تواند حتی پشه‌ای را بر نمرود نیز سرکش کند.

هوش مصنوعی: ای بخشش تو مرجع و مقصد تمامی نیازهای ماست و تو در برآورده کردن همه امور مهم ما مؤثر هستی.

هوش مصنوعی: لطفاً به من رحم کن، زیرا از مسیر راست گم شده‌ام و از دستور تو منحرف شده‌ام.

هوش مصنوعی: تمام عمرم صرف چیزی بی‌فایده شده است؛ من در غفلت و بی‌خبری به سر می‌بردم و همچنان در همان حال باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: چهره‌ای تاریک، مویی تیره، دلی غمگین، لباسی سیاه، خانه‌ای پر از ناامیدی و گل‌هایی سیاه.

هوش مصنوعی: این همه تاریکی که برای من به وجود آمده، به خاطر این است که هیچ کس جز تو برای کمک به من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگرچه در حضورت احساس شرمندگی می‌کنم، اما با تمام این احساس شرم، بنده‌ی تو هستم.

هوش مصنوعی: اگرچه من دارای خصلت‌های ناپسند هستم، اما هنوز هم نشانه عشق و محبت تو را بر دستانم دارم.

هوش مصنوعی: در برابر تو، ای خالق ماه و ستاره، عذر و بهانه‌ای بهتر از گناه وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من در آتش عشق تو سوخته‌ام، هیچ‌کس جز تو نمی‌تواند دلم را آرام کند و مشکل‌هایم را حل کند.

هوش مصنوعی: داروی این درد غیرقابل تحمل من، مرهمی نیست جز کافور گرم و آرامش‌بخش.

هوش مصنوعی: ای تو پزشک دردهای سرکش‌ها و ای تو دانای دل‌های ناتوان.

هوش مصنوعی: تو از چوبی که خشک و بی‌حالت است، میوه‌ای تازه و خوشمزه به بار آورده‌ای، مانند این که از یک کیسهٔ مشک پر از خون، عطر و بویی دلپذیر به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در این دنیا و آن دنیا به دست آوردی، تمام این نعمت‌ها که به تو داده شده، به خاطر تلاش‌ها و کارهایی است که انجام داده‌ای.

هوش مصنوعی: چرخش زندگی بر زمین به خاطر تدبیر و برنامه‌ریزی تو، به شدت تغییر پیدا کرده و به روشنایی و شفافیت رسیده است.

هوش مصنوعی: تو به وجود آوردی شادی و درد را، بدون هیچ کمکی از سختی و رنج.