هوش مصنوعی: این بیانی است درباره‌ی هیجان و شادی‌ای که در دور و بر یک نوشیدنی روحی وجود دارد. در عین حال، این شادی به تلخی و سختی جان‌کاهی که در درون شخص وجود دارد، تبدیل می‌شود. به این معنا که در حالی که اطراف شاداب و پر از نشاط است، درون فرد ممکن است با مشکلات و احساسات تلخ دست و پنجه نرم کند.

هوش مصنوعی: چرا تصور می‌کنی که زیبایی‌ات را به دور سر خود پیچیده‌ای؟ انگار که این خیال خودخواهی است که بر سرت می‌چرخد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم این چه خاصیتی دارد که هرچه من به این معشوق نزدیک‌تر می‌شوم، او از من دورتر می‌شود.

هوش مصنوعی: به خودت سخت نگیری و اجازه نده که مشکلات این دنیا تو را در زیر پای خود له کند. مواظب باش، زیرا در این دنیا به ندرت کسی مثل منصور سر بلند می‌کند و به مقام والا می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای دل، می‌نوش و غم شکست را فراموش کن، چرا که از یک جرعه می‌توان این ویرانی‌ها را آباد کرد.

هوش مصنوعی: بخاطر تصور و یادآوری روزگار پست و دنیوی، احساس شادی و سرخوشی به من دست می‌دهد؛ چرا که فکر می‌کنم در مقابل مشکلات و سختی‌ها، روح منصوری که می‌تواند در اوج باشد، دوباره زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: جوانی که در دوران خود به نافرمانی و فساد روی می‌آورد، در پیری گرفتار ناتوانی خواهد شد. همچنان که ماه در سپیده‌دم، به دلیل شب‌زنده‌داری‌هایش، بی‌نور و کم‌فروغ می‌گردد.

هوش مصنوعی: به خاطر دوری از معشوق، شرم و حیا به دلم دست می‌دهد. روح من همیشه در حال پرواز است و به دور و بر می‌چرخد.

هوش مصنوعی: عقل در دل روشن، مانند موسی که گاه به گاه در خود و اطرافش به جستجو و تأمل می‌پردازد، راهی خوشا و خوشبخت نیست.