صائب تبریزی » دیوان اشعار » ابیات منتسب » شمارهٔ ۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از حباب آموز همت را که با صد احتیاج</p></div>
<div class="m2"><p>خالی از دریا برون آرد سبوی خویش را</p></div></div>

شمارهٔ ۲

از حباب آموز همت را که با صد احتیاج
خالی از دریا برون آرد سبوی خویش را

هوش مصنوعی: این بیت شعر به این مفهوم اشاره دارد که انسان باید با تلاش و اراده، بر مشکلات و چالش‌های زندگی فائق آید و از شرایط سخت به موفقیت برسد، مشابه حبابی که با وجود محدودیت‌ها و احتیاج‌ها، می‌تواند سبوی خود را از دریا بیرون بیاورد.

شمارهٔ ۱

هوش مصنوعی: از حباب بیاموز که با وجود نیاز بسیار، می‌تواند از دریا بیرون بیاید و ظرف خود را پر کند.

از حباب آموز همت را که با صد احتیاج

خالی از دریا برون آرد سبوی خویش را

شمارهٔ ۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده