هوش مصنوعی: زلفهای سیاه و خوشبوی تو نشانه‌ای از رحمت خداوند است و لبهای زیبای تو داستانی از کوثر، یعنی نعمت‌های بهشتی را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: تنها سایه توست که بر روی زمین افتاده و مانند پرچمی به خواب است. تو ای پادشاه زیبایی، تنها چیزی هستی که در این دنیا اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: سکوت کن، زیرا موهای بلند او دیگر آن شبی نیست که با یک گفت‌وگو یا داستانی تمام شود.

هوش مصنوعی: کسی که به زخم ما نمک پاشی می‌کند، ای کاش از حق دوستی و همراهی‌اش مراقبت می‌کرد و به ما آسیب نمی‌زد.

هوش مصنوعی: پروانه برای رسیدن به معشوق خود به دورش می‌چرخد و مانند شمع، هرکسی که از دلش ناله‌ای دارد، به دور او می‌گردد.

هوش مصنوعی: چشمی که منبع امید من است، خانه دل من را ویران می‌کند، اما با یک نگاه می‌تواند آن را آباد سازد.

هوش مصنوعی: نگران نباش از گمراهی خود؛ زیرا هر ذره‌ای از وجودت به کمک خورشید راهنمایی می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که از صدای نی ناله‌ای سر نمی‌دهد، بعد از وزش نسیم قیامت بیدار نمی‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی در سکوت این شمعی که خاموش شده است، به حالت استراحت و آرامش است و از نسیمی که به آن می‌وزد، طلب شکایت و گلایه‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: فکر و تدبیر در مورد مرگ و آرامش یافتن، در مسیری است که در آن امید به پایان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از شدت حوادث و تغییرات ناگهانی، از تو می‌خواهم که شعله وجودم را حفظ کنی، چرا که تو همیشه حامی من هستی.

هوش مصنوعی: زمانی که صبح از راه می‌رسد، پیروزی بر زمین در زیر فرمان اوست. کسی که وجودش چون نفس راستین است، مانند پرچم با عزت و افتخار است.

هوش مصنوعی: زمان به قدری کم است که اگر می‌خواهی به صائب بیدل توجهی کنی، باید دقت و مهارت خود را به کار بگیری.