هوش مصنوعی: در دوران پیری، به دنبال شراب ارغوانی نباش، زیرا شراب کهنه، یاد جوانی را از دل می‌برد.

هوش مصنوعی: من از پشیمانی چگونه می‌توانم لبخند بزنم؟ مانند گلی که در حال شادی است، ایام جوانی‌ام را صرف کردم.

هوش مصنوعی: من در دل خود، به خاطر حفظ یک زخم پنهانی، بسیار رنج می‌برم و می‌کوشم تا آن را از دید دیگران پنهان نگه‌دارم.

هوش مصنوعی: به عاشق یاد می‌دهی چطور جان خودش را برای معشوق فدای کند، اما تو چه آدمی هستی که این درد را حس نکرده‌ای! حتی روشنایی صبح هم می‌داند چگونه باید جان را برای عشق نثار کرد.

هوش مصنوعی: من زبان باز نیستم مثل صبحگاهی که به خاطر تلاش و اراده‌ام می‌درخشد؛ و الا اگر می‌توانستم، به شمعی می‌آموختم که چطور آتش را به زبان بیاورد.

هوش مصنوعی: با امید اینکه تو مانند نسیم بهاری از درون به ما بیایی، ما نیز زندگی‌مان را همانند گلی در دستان خود داریم.

هوش مصنوعی: تعجب می‌کنم که آن محبوب به راحتی از من عذرخواهی کند، در حالی که من با حال دل‌آزرده‌ام از خودم.