هوش مصنوعی: کیست که در دلش به دنبال فردی می‌گردد که از دل زمین انسان نمایان شود؟ چه کسی می‌گوید طوفان از تنور خام برمی‌خیزد؟

هوش مصنوعی: با نفس گرم و پرشور خود، دل عاشق را سیراب کن؛ اگر به وصالی مشتاقی، آن گوهر گرانبها در این دریای بی‌پایان ظهور خواهد کرد.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم دامن خود را از وجود این دنیا زیر پا بگذارم، زیرا ترس دارم که سایه‌ای از غبار بر دل محبوبم بیفتد.

هوش مصنوعی: از دستان پر برکت ساقی، جسم خشک و بی‌جان من به یک باغ لاله تبدیل شد. اکنون در دل خاک من، هر آنچه پنهان بود، با باران به وضوح نمایان گشت.

هوش مصنوعی: اگر سالک (جوینده) در فکر روشنایی و راه هدایت نباشد، تنها اثر و رد پای او جلوه‌گر می‌شود و هیچ نشانی از حیات و معنای واقعی زندگی را نمی‌توان در او دید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی آرامش داشته باشی، به دنیای شگفتی‌ها وارد شو، زیرا در دل تو حرکتی است که از تپش چشمانت آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که انسان آرزو دارد، آه و ناله از دلش برمی‌خیزد و این احساس به اندازه‌ی خس و خاشاکی که از آتش شعله‌ور ظاهر می‌شود، نمایان می‌گردد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه من از راز و رمزهای زندگی متاثر می‌شوم و دلتنگ می‌شوم، چه می‌توانم بکنم اگر آن احساسات هیجان‌انگیز دوباره به سراغم بیایند؟

هوش مصنوعی: شکوفه و میوه هرگز نمی‌توانند در یک زمان و یکجا وجود داشته باشند؛ این که نعمت و دندان در کنار هم نمایان شوند، ممکن نیست.

هوش مصنوعی: تنها کسانی که دل‌های زنده و بااحساس دارند، ارزش سخنان ما را درک می‌کنند، و دیگران از این موضوع بی‌خبرند.