هوش مصنوعی: کسی که در برابر مشکلات و سختی‌های زندگی آگاه و بینا باشد، می‌تواند شعله‌ای از زندگی و امید را در دل خود ببیند، حتی اگر آن دل از موادی سخت مثل آهن یا سنگ باشد.

هوش مصنوعی: تلاش مداوم و کوششی که در دریاهای پرهیاهو وجود دارد، باعث آرامش دل نمی‌شود و در دنیا نمی‌توان به راحتی به آرامش رسید.

هوش مصنوعی: عقده‌ای که در دل‌ها وجود دارد، زمانی که به شدت احساس می‌شود، مانند این است که راز و مشكلات جهان به وضوح آشکار می‌شود، مانند اینکه وقتی شراب روشنی به دل‌ها می‌ریزد، اصل و حقیقت وجود آن‌ها نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: سرو بلند را در آتش از طوق پرنده‌ی قمری رها می‌کنند، تا در هر باغ و گلستان، نمایان و زیبا شود.

هوش مصنوعی: از روی شوق، آتشی زیر پایم وجود دارد؛ آیا آرامش من از این بستر سخت و سنگی آشکار خواهد شد؟

هوش مصنوعی: شخص با حیا و شرم از زیبایی چهره محبوب، نمی‌تواند اقدام به چیدن گل کند، زیرا زیبایی شراب خوش رنگ در مینا به وضوح نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: خشم و غضب هیچ نفعی ندارد و فقط انسان را در شرایط بدی قرار می‌دهد. حتی دریا هم با طوفان‌هایش چیزی جز کف نمی‌سازد.