هوش مصنوعی: کسی که به لطف خداوند در موقعیت بالایی قرار دارد، باید توجه کند که زیر پایش چه هستند و به اطرافش نگاهی بیندازد.

هوش مصنوعی: آب و خاک را فقط افراد فروتن می‌توانند اصلاح کنند، زیرا آنها با چهره‌ای مهربان و با دلسوزی بر گرد خود، از دل‌های مردم محافظت می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر آب در برابر خواهش‌ها و درخواست‌ها قرار گیرد و به آن‌ها پاسخ دهد، تنها با رضایت مردم خواهد بود و نه به خواست خداوند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای زیبا و بخشنده در دشت وسیع، قلب مردم را مورد هدف قرار می‌دهد و عشق و محبت را به سوی آن‌ها می‌کشد.

هوش مصنوعی: کار او به مانند کهربا است که در عطری و زیبایی خاص خود دارد، اما بر دیگران تأثیری نمی‌گذارد و نمی‌تواند آتش خشم یا شور و شوق را ایجاد کند.

هوش مصنوعی: تلاش او همیشه در جهت خوشنودی مردم می‌باشد و در هیچ کاری جز رضای خدا عجله نمی‌کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای به نام همای که نماد بالندگی و برتری است، سایه‌اش را بر سر انسان می‌افکند و به او کمک می‌کند تا تحت تأثیر مشکلات و سختی‌ها قرار نگیرد و رنگ و زیبایی‌اش را از دست ندهد.

هوش مصنوعی: در مهمانی، مانند نسیمی ملایم و آرام حرکت می‌کند، اما در میدان جنگ همچون کوهی استوار و مقاوم است.

هوش مصنوعی: افراد قدرتمند اجازه نمی‌دهند که ضعیفان مورد ظلم قرار بگیرند و همچنان که خار، زبان شعله را خاموش می‌کند، آنها هم مانع گزند به ضعفا می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر درخت خرما که پر از شکوفه است، سنگی بر سرش بیفتد، از آنجا که جبهه‌اش همچون گلی زرد باز است، او هم نثار خواهد کرد.

هوش مصنوعی: هر روز عده‌ای از مسافران دل‌نواز و خوشبخت را به مناطق مختلف می‌فرستد تا از مهربانی‌هایش بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: اگر کشتی شکسته‌ای بر روی امواج بیفتد، به او این اجازه داده می‌شود که چندین کشتی پر از گوهر و رحمت را به او هدیه بدهند.

هوش مصنوعی: وقتی گل به زیبایی و با لبخند پاسخ می‌دهد، دل که مانند غنچه‌ای دردناک است، ممکن است از زبان خار رنجیده شود.

هوش مصنوعی: چهره او مانند صبحی است که با خنده و شادی همراه است، هیچ نشانه‌ای از غم و قفل گرفتگی بر پیشانی او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر فردی به خاطر غرور و خودبینی خود شراب بنوشد، مست نمی‌شود و حالت مستی او از بین می‌رود، مگر اینکه شرایط سخت و خطرناکی بر او کود دهد.

هوش مصنوعی: اگر صد گوهر آتشین نیز در دست او باشد، در یک لحظه همه را به باد می‌دهد مانند زر مذاب.

هوش مصنوعی: کسی که از یاد خدا غافل نمی‌شود، در حالی که جمعیت به او هجوم می‌آورند، می‌تواند در میان مشکلات و چالش‌ها مانند شنا کردن در دریا، به آرامش برسد و زندگی‌اش را مدیریت کند.

هوش مصنوعی: منبع زلال و زندگی‌بخش خضر از میان مردم است، و ابزار قوی و نیرومند آن، سد سکندر، نتیجه عهد و پیمانی محکم و استوار است.

هوش مصنوعی: دنیا با تمام زیبایی‌هایش برای او قابل توجه نیست؛ زیرا سجاده‌اش را به عنوان نشیمن خود انتخاب کرده و تسبیحش هم یاری‌گر اوست.

هوش مصنوعی: خورشید به همه مهر می‌ورزد، فرقی نمی‌کند که چه کسی باشد. مانند اینکه گل لاله در بهار از دل سنگ می‌روید و زیبایی‌اش را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: صائب، به وضوح بگو که این گل از کدام باغ است. چرا که نمی‌توان به اندازه‌ای که غنچه در دل دارد، سخن گفت.

هوش مصنوعی: در باغی که اینقدر گل و زیبایی شکوفا شده، چه کسی می‌تواند مصداق این خوبی‌ها و صفات در زمان ما باشد؟

هوش مصنوعی: نواب خواجه بوالحسن، همچون دریایی بی‌پایان و به عنوان نمایانگر رحمت، به معنای آرامش و وقار شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: در دل انسان، مانند آینه‌ای شفاف و پاک است که به هیچ چیز آلوده نشده و از هیچ چیز غبار نمی‌گیرد؛ چه خوب و چه بد.

هوش مصنوعی: او طبعی دارد که در هیچ موضوعی دچار تغییر و تزلزل نمی‌شود، مانند آب زلالی که به آرامی در یک نقطه قرار گرفته و بی‌هیچ تکانی ایستاده است.

هوش مصنوعی: نظام کشور بستگی به تصمیم درست او دارد و بدون او هیچ کار نظام‌مندی پیش نمی‌رود.

هوش مصنوعی: در نگاه او، ارزش نقره اصلاً اهمیت ندارد؛ مانند شعله‌ای که هیچ توجهی به زبانه‌های خرده‌اش ندارد.

هوش مصنوعی: چشم‌ها و فکرم به زیبایی ابروی معشوق دوخته شده و در این حالت، هیچ توجهی به دیگر امور ندارم. تمرکزم تنها بر روی عبادت و بندگی اوست.

هوش مصنوعی: در کلام او هیچ دروغ و نادرستی وجود ندارد و بر روی کاغذی که می‌نویسد، هیچ عیب و نقصی نیست.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس بدون کمک و پشتیبانی نمی‌تواند به جلو پیش برود؛ همان‌طور که باد باعث می‌شود گل به سمت چمن حرکت کند.

هوش مصنوعی: او می‌تواند دل‌های مضطرب را آرام کند و با نوازش سیماب، به آنها آرامش ببخشد.

هوش مصنوعی: دل او به خدا متصل است، هر کجا که باشد، معمار این سرزمین را به سوی قبله ساخته است.

هوش مصنوعی: ای کاش که تو از روی محبت و درک مقام سخن، به داستان دل‌شکسته‌ام گوش دهی.

هوش مصنوعی: شش سال است که از اصفهان تا هند راه پیموده‌ام و این سفر بر اراده و عزم من تأثیر گذاشته است.

هوش مصنوعی: در زیر سایه حمایت تو، در آرامش و بی‌زحمت از دردسرهای زندگی فاصله گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: ظفرخان، شخصیت برجسته‌ای است که در دل زمانه خود و در برابر چالش‌ها و سختی‌ها، شجاعت و دلیر بودن را به نمایش می‌گذارد. او به قدری بی‌مانند است که به سختی می‌توان کسی را پیدا کرد که همچون او در برابر مشکلات استقامت و اراده نشان دهد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد دعای خوب پدر در سرنوشت تو تأثیرگذار بوده است، زیرا خداوند فرزندی موفق و توانمند به تو بخشیده است.

هوش مصنوعی: من هفتاد ساله شده‌ام و پدرم فردی پیر است. از تربیت او بلایای زیادی را تحمل کرده‌ام که بر من تأثیر گذاشته و شخصیت من را شکل داده است.

هوش مصنوعی: شوق و هیجان من که از اصفهان نشأت می‌گیرد، به قدری قوی و شورانگیز است که به سرزمین‌های دوری مثل لاهور می‌رسد و همچنین اشک و اندوهی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: قبل از این‌که از خطر به شهر امان بگریزد، از یاد ببرد، که در زمان بهار، قدرت او بیشتر از سیل است.

هوش مصنوعی: این مسیر طولانی را با میل و اشتیاق طی می‌کند، هرچند که بدنش ضعیف و قامتش خمیده است.

هوش مصنوعی: به دنبال اجازه‌ای از درگاه تو هستم، ای درگاهی که همواره امید روزگارم به توست.

هوش مصنوعی: چون هدف از ورود او، جذب من است، پس با کلامی نرم و ملایم اجازه بده که من افکارم را بیان کنم.

هوش مصنوعی: نمازت را با دلی پاک و خالص آغاز کن و در هر سحرگاه، وقتی که نور آفتاب سر می‌زند، دست دعا به سوی آسمان دراز کن و از خداوند بخواه تا راهت را با نور و برکت پر کند.