هوش مصنوعی: من از دل شادم چون عاشق آن موهای دلربا هستم، و محبت اوست که باعث خوشحالی دلم می‌شود.

هوش مصنوعی: زلف‌های او را به هم می‌زنم چون موهای او برای من جاذبه‌ای دارد که دل را می‌رباید و به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: طوفان از آب به راه می‌افتد، اما در دل من که عاشق او هستم، از عشق به او آتش‌سوزی وجود دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی و خوش‌چهرگی و هنر و نقش و نماد، و همچنین بته و بهار، اگر دل‌ها را به خود جلب کنند، جلوه‌گری از چهره‌اش است که همگی در آنجا جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: محبتش چنان در دل من نشسته که گویی تیرش را از دل خارج کرده‌ام، اما این تیر هنوز اثرش بر دل من باقی مانده است. گناهی در کار نیست، بلکه به خاطر آن تیر افکار و محبت اوست که همچنان درد می‌آورد.

هوش مصنوعی: هرچند برای ایجاد آشوب، دل جذاب من همانند ماه و ستاره‌ای بر چهره، به زیبایی پری‌هاست.

هوش مصنوعی: دل خود را به تصویر چهره‌اش نمی‌سپارم، زیرا در عمق دل من عشق و محبت به امیر سید عالم نقش بسته است.

هوش مصنوعی: انتقاد و ملامت دل به خاطر عشق به دوست درست نیست، چون در مسیر عشق، بدون حس عاشقانه، هیچ چیز ارزشمندی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: روح من به دو زلف او وابسته و در وجود او، نرمی و لطافت روحی خالص و مجرد وجود دارد.

هوش مصنوعی: عاقل کسی است که تحت تأثیر شوق و عشق قرار نگرفته و از حال خود آگاه است، در حالی که کسی که به عشق وابسته و مقید است، به نوعی آزاد و رهاست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آب گل، زیبایی چهره‌اش را می‌برد، اشکم به خاطر عشق او چون گلاب به روشنی می‌ریزد.

هوش مصنوعی: من از تماشای چهره زیبا و رنگارنگش دیوانه شده‌ام و شب‌ها را یکی پس از دیگری تنها به خاطر تماشای شعر و ستاره‌ها سپری می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌اش را تماشا کنی، می‌بینی که به دست خداوند آفریده شده است و این آفریده خداوند، مایه خطر دین محمد می‌شود.

هوش مصنوعی: دل من را بردند و با زیبایی و موی خود اسیرم کردند، چرا که آن‌ها به طور جدی و دائمی بر این عهد هستند که دل‌ها را تسخیر کنند.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت دلنشینی از جمله ویژگی‌های خاصی است که در چهره دلبر و موهایش نهفته است.

هوش مصنوعی: موید بزرگ و شایسته، تحت حمایت آسمانی و تأیید خداوند قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر دل به زیبایی عشق بیفتد، برای هیچ عاشقی که به او دل بسته، خرده‌ای نیست.

هوش مصنوعی: چهره‌اش نشانه‌ای از هنر نقاشی چینی به نمایش می‌گذارد و اگر همواره به او نگاه کنی، بی‌تردید نشانه‌هایی از زیبایی و ظرافت را می‌بینی.

هوش مصنوعی: زلف‌های معشوق چنان خوشبو و دل‌فریب هستند که بوی گل و یاسمین را به جان آدمی هدیه می‌دهند.

هوش مصنوعی: وقتی که من به او نزدیک می‌شوم، او لبانش را بر زمین می‌گذارد و بوسه می‌زند. اما چرا باید بوسه‌اش را به زمین بدهد و نه به خودم؟

هوش مصنوعی: دل او مانند آهن سخت و مقاوم است و هیچ چیز نمی‌تواند آن را خوشحال کند، چرا که دلی اندوهگین و غمگین دارد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد هر کسی که از جانب خدا به او مقام و موهبتی بزرگ داده شود، به نوعی در دل عاشقان دیگر بی‌احساسی و سنگدلی پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر وعده وصالی از او به حقیقت نرسید، وعده جدایی که او می‌دهد، واقعی و راستین‌تر است.

هوش مصنوعی: از روزی که به وصال او رسیدم، آرزوی شادی و خوشحالی کردم، اما او هیچ شادی‌ای به من نداد. آنچه او به من نداد، به سمت مدح و ستایش مرگ و کسانی که دوباره زنده می‌شوند، رهنمون می‌شود.

هوش مصنوعی: از آن چهره زیبا و دلنشین، در این چشم‌ها آبی وجود ندارد. در این چشم که در حال خواب است، نشانه‌ای از خواب نیمه وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دل خود را به خاطر زلفی که آرامش ندارد، آرام کرده‌ام و یاد عشق را به عنوان هدیه روزهایم در نظر گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: در دل من اثری از آرامش باقی نمانده است و تا زمانی که خود را نشناخته‌ام، این نام را بر خود نهاده‌ام.

هوش مصنوعی: عشق به چهره او باعث شده که همه زیبایی‌ها و چروک‌ها به نقره‌ای بودن او مرتبط باشد، به‌گونه‌ای که گویی رنگ چهره خود را از طلا قرض گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: من دل خود را به زیبایی‌های او سپرده‌ام و این دل را با عطر و زیبایی‌های دیگر آراسته کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از زمانی که عشق نامش را برده‌ام، از وضعیت خوبی خارج شده‌ام، کاری که انجام داده‌ام نه به موقع بوده و نه مناسب.

هوش مصنوعی: مردان زیادی تلاش می‌کنند تا به کارهای از پیش تعیین شده‌یشان برسند، اما من دل خود را به عشق سپرده‌ام و همین باعث ناکامی‌ام شده است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم از چنگال عشق رها شوم؛ زیرا به خداوند بزرگ پناه آورده‌ام.

هوش مصنوعی: دعایم را کردم و از عشق خواستم که در آرامش باشم، اما متوجه شدم که عاشق شدن، خودش باعث مشکلاتی است و دعاهایم به جایی نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: در عشق، هرکس به من بی‌دلیل عیب‌جویی کند، من به شدت ناراحت و دلخور می‌شوم.

هوش مصنوعی: درگیر عشق هستم و هیچ کس نمی‌تواند مرا سرزنش کند، چون این حسادت دیگران باعث شده که به این حال بیفتم.

هوش مصنوعی: خوشحال شدم که دوست به من سلام کرد، چرا که این سلام می‌تواند برای من خوشبختی و سلامتی به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق قامت او، مانند سرو دل‌شاد به آغوش غم می‌روم تا او نیز از قامت من بگوید.

هوش مصنوعی: با چهره‌ی دوست در روز قیامت خوشحال می‌شوم، به امید اینکه وصل او به من رحمت کند.

هوش مصنوعی: اگر شانس و قسمت به من اجازه دهد که لبان او را به دست آورم، این پیروزی از قدرت و مقام رهبری مرا مستحکم می‌سازد.

هوش مصنوعی: شکایت کردن از غم دلبر در عشق درست نیست و شامل عشق واقعی نمی‌شود. اگر کسی در عشق چنین احساسی داشته باشد، نشان‌دهنده عدم درک عمیق از مفهوم عشق است.

هوش مصنوعی: اگر دل از شدت عشق همچون معادن آفت می‌شود، به خاطر میزان بالای لطافت و پذیرا بودنش است.

هوش مصنوعی: اگر عاشق هستی، از مشکلات عشق فرار نکن که هر عاشق به عشق با همه سختی‌ها و چالش‌ها ادامه می‌دهد و در آن عمیق‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: هر شب وقتی که رقیب از کنار لبان دوست دور می‌شود، روح و دل من در میهمانی عشق او حاضر می‌شود.

هوش مصنوعی: من از یارم دورم، اما یاد او از دل من دور نمی‌شود. فاصله‌ای که بین ما هست، هیچ تأثیری بر عشق و یاد او در قلب من ندارد.

هوش مصنوعی: هر دلی که درگیر عشق نشود، ظرفیت واقعی ندارد. دل عاشق به واسطه ظرافت و لطافت خود، به حالت صید عشق درمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر دل عاشقان از ترس جدایی و سختی‌ها اشک بریزد، این اشک مانند خون خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر در زمانی که سخن از ستایش و مدح می‌آید، کلمات مداحان به ستایش نظام خلافت برسد، به طور طبیعی این کلمات متناسب با آن موقعیت خواهند بود.

هوش مصنوعی: به خودت آسیب نزن، زیرا دوستت در وضعیتی دشوار قرار دارد. رفتار او مانند نرگسی است که در حال مستی به سر می‌برد و این وضعیت خراب نیست.

هوش مصنوعی: در صحبت‌هایش به گونه‌ای کنایه‌آمیز اشاره می‌کند و زیبایی‌اش را با چهره‌اش به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر روز به خاطر عشق او در دل من درد و رنج فراوانی به وجود می‌آید، به گونه‌ای که مانند تیرهایی که به صدف می‌زنند، آزارم می‌دهند.

هوش مصنوعی: جان من هدف تیرهای پنهان فریبنده است. این تیر فقط یک تیر نیست، زیرا به هدف نمی‌خورد و در واقع آسیب نمی‌زند.

هوش مصنوعی: هر روز صبح زود که از خواب بیدار می‌شوم، وقتی به زیبایی او نگاه می‌کنم، همه چیز به هم می‌ریزد و شگفتی‌ها آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: از خوشحالی، وقتی به چهره او نگاه می‌کند، خورشید در آسمان می‌رقصد و سیاره ناهید به ضرب و زنگ می‌زند.

هوش مصنوعی: با هر نفس که می‌کشم، به جهانیان می‌گویم که اگر آن معشوق من نیز تنها یک نفس از لطفش به من بدهد، چه خوشبخت می‌شوم.

هوش مصنوعی: من از آن نفس صحبت می‌کنم که به زیبایی خانواده پیامبر اشاره دارد و آن نفس ناطقه، به خاطر جمال و افتخار عترت درخشش می‌کند.

هوش مصنوعی: آنکه در حال مستی شراب می‌نوشد، تحت تأثیر آن شراب قرار می‌گیرد و مست می‌شود. اما آنکه فقط با چشم خود به شراب نگاه می‌کند، در واقع مست نخواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر عشق باعث مشکلات و دردسرها نیست، پس عاشقی برای من پر از چالش‌ها و سختی‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر در میان طعنه و کنایه‌های دیگران نباشی، عشق من به تو می‌تواند مایه‌ی افتخار و سربلندی من باشد.

هوش مصنوعی: عشق من به تو هیچ مخالفتی ندارد، چرا که اگر عشق واقعی باشد، در انتها پاداشی نیز خواهد داشت.

هوش مصنوعی: دل احساس خوشبختی و رضایت دارد وقتی که با محبوبانش راز و نیاز می‌کند. ای کاش که این گفتگوهای دلنشین و صمیمی همیشه وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: دوست من در محله‌ی خراباتی‌ها زندگی می‌کند، کاش او در محله‌ی مراعات و مراقبت هم بود.

هوش مصنوعی: اگر جان من از شدت عشق آرام نیست، آرامش من در کوی خرابات خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی دامن وصال را بدست آوری، من نیز از لطف و بزرگی سید سادات بهره‌مند می‌شوم.

هوش مصنوعی: دل نسبت به محبوب خود، احساس نگرانی و شتاب دارد چرا که به زودی زمان وصال به پایان می‌رسد، در حالی که محبوب هیچ عجله‌ای برای جدا شدن ندارد.

هوش مصنوعی: هرچند که از بندگی آزاد بوده‌ام، اما در عشق به پری‌زاد، خود را در قید و بند می‌بینم.

هوش مصنوعی: امروز زلفش مرا به بند کشید، ولی از او چه فایده‌ای برای من دارد، چون من از پیش آزاد بوده‌ام.

هوش مصنوعی: هر شب به یاد محبوبم و به خاطر تصوراتم از او، مانند رود دجله در بغداد غرق در احساسات و یادآوری‌ها بوده‌ام.

هوش مصنوعی: در دوری از او، همیشه به یاد چشمان و موی او بوده‌ام و در این خیال، با نرگس، بنفشه و شمشاد گشت و گذار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل او همیشه به یاد من بوده، در حالی که من سال‌ها به خاطر عشق او ناله و فریاد کرده‌ام.

هوش مصنوعی: قوت قلبم زمانی است که جز به یاد او چیزی به زبان نمی‌آورم. همین کافی است که در دل او یادم مانده است.

هوش مصنوعی: هرگز در زندگی‌ام شاد نبوده‌ام، اما به خاطر سخاوت و بخشش کسانی از نسل موسی، همیشه در دل خوشحال بوده‌ام.

هوش مصنوعی: من در فراق یار دچار اندیشه و درد هستم، اما این درد و عذابی که از دوری او می‌کشم، از خود جدایی و جدایی‌اش کمتر است.

هوش مصنوعی: روزگار با عشق شاداب و خوشحال می‌شود، دل پر از آرزوی عشق کسی است که هر روز به فعالیت‌های دل می‌پردازد.

هوش مصنوعی: تنها بر زیبایی‌ها نمی‌توان چشم دوخت و جز عشق محبوبان نمی‌توان دل را به دست آورد.

هوش مصنوعی: دل را به خاطر عشق سرزنش نکن، زیرا زیبایی از شمار خداوند است و عشق از شمار دل.

هوش مصنوعی: دوست من با دو نوع بهار به سراغم آمده است؛ یکی بهار چهره‌اش که باعث شگفتی می‌شود و دیگری بهار عشقش که دل را شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: او به دل من عشق ورزید و من هم به او عشق می‌ورزیدم؛ من عاشق او بودم و او هم عاشق دل من بود.

هوش مصنوعی: عشق او باعث شد تا من در وسط جان محبوبم قرار بگیرم، اما چرا مرا کنار دل او قرار داده است؟

هوش مصنوعی: اگر دل شاد و خوش باشد، همه زمان‌ها نیز خوشایند خواهند بود و عشق می‌تواند روزگار دل را همچون صبح روشن و دلپذیر سازد.

هوش مصنوعی: اگر آفتاب روز را روشن کند، اما نور روی دوست در آن نباشد، برای من آن روز همانند آفتاب نیست.

هوش مصنوعی: من عشق تو را در قلبم جا داده‌ام و به خاطر آن هزاران درد و رنج را متحمل می‌شوم.

هوش مصنوعی: ای کسی که محبت تو در دل من غیر از من کسی دیگر را نمی‌پذیرد، چه کسی جز تو می‌تواند روح مرا در میان جان من نگه دارد؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که بدون تو هستم، تن من از زندگی بی‌خود شده است. در وجود تو بوده‌ای و حالا نمی‌دانم باید از کی نشانه جانم را بپرسم.

هوش مصنوعی: راز پنهان وجودم را برایم روشن کن، زیرا هیچ‌کس جز تو از آن آگاه نیست.

هوش مصنوعی: عزیزم، به خاطر دوری تو از جانم بی‌بهره شده‌ام. برای زندگی‌ام که به تو وابسته است، باید بهایی بپردازم.

هوش مصنوعی: در دل من با نگاه بازیگوش چشمانت درد و رنج نیاور، تا هم بتوانم از زیبایی چشمت بگویم و هم از احساسات درونم.

هوش مصنوعی: دیدن امام به انتخاب خود اوست، چشم‌ها و کلام‌ها سبب اعتبار انسانی و افتخار آن‌هاست. زندگی و وجود انسان به هم پیوسته است.

هوش مصنوعی: ای جان و چشم من که درخشان و شاداب هستی، وقتی تو در این جام عشق نیستی، دیگر شرابی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من جان و دلم را به خاطر تو، ای محبوب، فدای نام تو کرده‌ام. ببین چه داغی بر دل و جانم نشسته است.

هوش مصنوعی: عزیزم، به خاطر تو زندگی‌ام را وقف کرده‌ام و از همه وجودم در آرزوی تو هستم، چون نام تو را جان و دلیل زندگی‌ام قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن محبت تو، آماده‌ام و هر لحظه منتظر حضور تو هستم؛ چون برای جلب توجه تو، چشمانم به دنبالت و گوش‌هایم به صدای تو توجه دارند.

هوش مصنوعی: عشق و محبت تو را در قلبم مانند گنجی گرانبها نگهداری کرده‌ام، زیرا زیبایی تو برایم بسیار ارزشمند است.

هوش مصنوعی: میهمان من، به خانه من بیا؛ چون به خاطر عشق و محبت، من برای تو هدیه‌ای آماده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من از عمق چشمان و دل خود، جواهراتی مانند یاقوت، لعل، مروارید و مرجان به عنوان هدیه برای تو گردآوری کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در دل خود به کمک سخنانم، صد گنج ارزشمند را جای داده‌ام که همگی به ستایش رئیس خراسان مربوط می‌شوند.

هوش مصنوعی: عشق تو اگرچه صبر و تحمل مرا آشفته کرد، اما در دل من عشق تو هیچگاه ویران نمی‌شود.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو باعث شده که زیبایی جلوه‌گر شود و قامت تو به مانند درختی، خوش‌فرم و جذاب است.

هوش مصنوعی: هرکس که درباره پاداش بهشتی از من سوال کرد، به محض اینکه زیبایی چهره تو را دید، به پاسخ آن سوال رسید.

هوش مصنوعی: خورشید درخشش خود را در کوی تو نمی‌تواند به نمایش بگذارد، زیرا نور چهره‌ات چنین درخشندگی‌ای دارد که آن را eclips می‌کند.

هوش مصنوعی: دل و جانم که به خاطر عشق تو در تشنگی به سر می‌برد، از خیال و یاد تو، آب زلال و شورانگیزی پیدا کرد.

هوش مصنوعی: در خیال تو، من را در قالب احساسی و دل‌انگیز می‌بینی، گویی که با وجود جسم و ظاهر، روح و احساسات ما را ملاقات می‌کنی.

هوش مصنوعی: عزیز من، تو همانی هستی که باعث می‌شوی کسی که یک روز به زیبایی تو دست یافته، زندگی‌اش همیشگی و پایدار بماند.

هوش مصنوعی: در آسمان، نور چهره تو درخشیده و باعث شده است که جایگاه شرف و مقام تو به زینت زیبایی آراسته شود.

هوش مصنوعی: اگر دل به خاطر عشق تو بسوزد و مانند کباب شود، چرا موهایت بر آتش زیبایی‌ات نمی‌سوزد؟

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ات به رنگ شراب صاف و زیبا نیست، پس تو هم در توصیف خود نتوانسته‌ای به خوبی خود را معرفی کنی.

هوش مصنوعی: زلفت را با بوسه زدن مست می‌کنی، اما آیا اگر در لب‌های تو بوی می‌نباشد، چه معنا دارد؟

هوش مصنوعی: در توصیف زیبایی‌های تو، خود را به چالش می‌کشم و حتی اگر در وصف‌ها با هم متفاوت باشیم، همچنان می‌کوشم تا زیبایی‌ات را به تصویر کشم.

هوش مصنوعی: اگر دل مملو از عشق تو باشد، دیگر نیازی به زیبایی‌های دیگر نیست. حتی اگر کسی چهره‌ای زیبا داشته باشد، قدرت درک زیبایی‌های واقعی را ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق تو مثل زره بر دلم نفوذ نکرده، دیگر برای من دنیا معنایی ندارد، چون آن دو زلف تو که مثل زره بافته شده‌اند، مرا جذب نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر خورشید هم مثل تو خوب و نیکو بود، به گرد زبان تو حتی نمی‌توانست ادعا کند که خوب است.

هوش مصنوعی: اگر سپهر به خاطر زیبایی و بزرگی تو، مه را به ظلمت تو تشبیه کرده باشد، این نشان می‌دهد که حتی اگر جلال و عظمت تو بیشتر باشد، باز هم نباید فراموش کنیم که هیچ‌کسی در مقام برتر، به تنهایی برجسته نیست.

هوش مصنوعی: مُشک‌اتی که از وصال تو به دست می‌آید کجا پیدا خواهد شد، در حالی که در مسیر هم‌صحبتی با تو چیزی جز خیال و سراب وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عزیزم، لب‌هایت سکوت کرده‌اند و من از لب‌هایت انتظار یک بوسه را دارم.

هوش مصنوعی: در شرایط سخت و بحرانی که برای من پیش آمده، تو باعث شده‌ای که همواره درگیر رویدادهای ناگوار شوم و از طرفی، نگاه تو برایم مثل تیر غم است که مرا خسته و آزرده کرده است.

هوش مصنوعی: زلف‌های تو به‌گونه‌ای در برابر چشمان نگهبان سیاه‌پوش است که من را آزار داده، زیرا نگهبان اجازه نمی‌دهد به تو نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: اگرچه لاغر و نحیف هستم، اما اگر از من غایب به نظر می‌رسم، این را به خود نگیری.

هوش مصنوعی: وقتی که تو در دسترس نیستی و چهره‌ات مانند خورشید از من دور است، اشک‌هایم به شدت ریزش می‌کنند و آسمان پر از ستاره‌های غمگینم.

هوش مصنوعی: تو زیبایی فوق‌العاده‌ای داری که مانند یک گنج پر از شگفتی است و من به خاطر زیبایی‌ات، دچار حیرت و شگفتی شده‌ام.

هوش مصنوعی: من در میان مردم به بیان فضائل و خوبی‌هایم پرداخته‌ام، زیرا خود را در مقام ستایشگر بهترین انسان‌ها می‌دانم.

هوش مصنوعی: اگر تار موی تو خود آفریده خالق نیست، پس چرا هیچ ماده‌ای در دنیا به زیبایی آن موها نیست؟

هوش مصنوعی: خواندم درباره‌ی شخصیت بزرگ و بااحترام او که مورد توجه فراوان پادشاهان و فرمانروایان زمان خود قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: محور و اساس قدرت و ملت، کسی است که در میان مردم راهنما و رهبر است، مانند پیامبر در دین الهی.

هوش مصنوعی: علی بن ابی‌طالب، که مانند خودش کسی نبود، با کردار و روش خود، دشمنان دین را متحیر و شکست داد.

هوش مصنوعی: افتخار تمامی موجودات عالم به این است که نام آن موجود بزرگ، در بین زبان‌ها و فرهنگ‌ها به عنوان ستایش و مدح مطرح است.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که ستاره مشتری به تأسیس و تائید الهی دست یافته و به نشانی از قدرت و تسلط شهریار از آسمان عبور کرده است.

هوش مصنوعی: این مصرع اشاره دارد به اینکه خواسته‌ها و آرزوهای دل او به گونه‌ای در سرنوشتش گنجانده شده‌اند که به روشنی به او می‌رسند، گویی ستاره‌ها و قدرها بر او سایه افکنده و بر بالین او نشسته‌اند. به نوعی، او در موقعیتی است که تمام خوشبختی‌ها و گزینه‌ها در دسترسش قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: در زمان دعاهای او، چرخ فلک از حرکت ایستاد و به عددی بسیار زیاد، صدای آمین بلند شد.

هوش مصنوعی: خانواده مجتبی (ع) با وجود خود و وجودشان، باعث آرامش و امنیت مردم شده‌اند و باعث می‌شوند که نگرانی‌ها و تضادهای دنیا برطرف شود.

هوش مصنوعی: با شکوه و عظمت حکومت او، زندگی رونق گرفت و حال و روزها بهبود یافت؛ اما اگر او نبود، جهان بدون این حال و روزها بی‌معنا می‌نمود.

هوش مصنوعی: جهان بدون وجود او زیبایی ندارد و حال و روزها خوب نخواهد بود.

هوش مصنوعی: نخستین گروه‌ها به فکر نگهداری و جمع‌آوری ثروت‌های خود هستند، اما فردی که در این بیت به او اشاره شده، همه‌ی توجه‌اش به بخشش و کمک به دیگران معطوف است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که شخصی با دست عطا و بخشش خود، از ثروت‌هایش نهال‌های جدیدی در باغی بزرگ کاشته است. به عبارت دیگر، بخشش و generosity او باعث رشد و شکوفایی در محیط پیرامونش شده است.

هوش مصنوعی: به دلیل اینکه افراد امیدوار از عدم پرسش و سوال‌های دیگران راحت هستند و از این وضعیت لذت می‌برند، به راحتی به زندگی خود ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند از جان و دل خود چیزی به وجود آورد مگر اینکه ابتدا مقدمات و شرایط لازم را فراهم کرده باشد.

هوش مصنوعی: تابش و تأثیر آفتاب می‌تواند از خاک و سنگ، طلا و جواهر بسازد، اما این فرایند نیاز به سال‌ها زمان دارد.

هوش مصنوعی: عهد او خوش‌تر است زیرا زمان‌هایی که در کنار معشوق و در جوانی به سر می‌بردم، از زیر تاثیر اوست.

هوش مصنوعی: زمان زائران خوش و خوشایند شد به خاطر لقای او، و کلام شاعران نیز به خاطر ستایش او زیبا و موزون گشت.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مشخص شد که ارزش و اهمیت واقعی طلا به خاطر بخشندگی و نعمت‌هایی است که به همه جهان می‌دهد. طلا تنها به خودی خود مهم نیست، بلکه قابلیت‌هایش در بهبود شرایط زندگی و پخش نعمت‌ها در میان مردم است که آن را عزیز و ارزشمند می‌کند.

هوش مصنوعی: گربه به خاطر طلا به کفش زیبا نگاهی انداخت و آن را به شاعر و زائر دست در دست داد.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی در نزد او ارزشمندتر از ستایش و تعریف نیست، زیرا او از آن می‌نوشد و بهترین و گرانبهاترین چیز را به بهای آن می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای خدا، تمام مردم زمین تحت تاثیر عمر او هستند، پس ای خدای آسمان، سرنوشت او را به بهترین شکل مقرّر فرما.

هوش مصنوعی: ای خدا، در خانواده پر برکت محمد (ص)، هیچ‌کس به او نمی‌رسد و شایسته‌ی حرمت نیست. پس ای بزرگ‌مرد، هر دو جهان را به مانند او بگردان.

هوش مصنوعی: از عرق و تلاش مرتضی، سخاوت و generosity او کم نشده است. ای خدا، عطا کن به من سیاست و تدبیر شمشیر مرتضا را.

هوش مصنوعی: وجود نازنینت جان و روح من است و امیدوارم همیشه در پایداری‌ات بر من دعا کنی، اما او را نمی‌توان خطاب قرار داد.