ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گفتم که یک امروز دل من بفروز</p></div>
<div class="m2"><p>وامی که مرا بر دو لب توست بتوز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>صد بار مرا بسوخت آن عاشق سوز</p></div>
<div class="m2"><p>از بهر سه بوسه زآن دو لب در یک روز</p></div></div>

دیوان ادیب صابر ترمدی نسخهٔ کلالهٔ خاور - تصویر ۲۸۳

شمارهٔ ۴۹

گفتم که یک امروز دل من بفروز
وامی که مرا بر دو لب توست بتوز
صد بار مرا بسوخت آن عاشق سوز
از بهر سه بوسه زآن دو لب در یک روز

هوش مصنوعی: شاعر از محبوبش می‌خواهد که با خنده و لبخندش دل او را روشن کند. او اشاره می‌کند که عشق و اشتیاق او به محبوبش به حدی است که تنها سه بوسه از لبان او در یک روز، برایش به یادماندنی و سوزناک بوده و بارها او را دچار اشک و سوختن کرده است.

شمارهٔ ۴۷

شمارهٔ ۴۸

هوش مصنوعی: گفتم امروز کمی شاد کن و دل من را روشن کن، چون عشق من به لب‌های تو وابسته است.

گفتم که یک امروز دل من بفروز

وامی که مرا بر دو لب توست بتوز

هوش مصنوعی: عاشق شیدایی بارها و بارها مرا سوزانده است، فقط به خاطر سه بوسه از آن دو لب در یک روز.

صد بار مرا بسوخت آن عاشق سوز

از بهر سه بوسه زآن دو لب در یک روز

شمارهٔ ۴۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده