گنجور

شمارهٔ ۴۵

گر شب چو دراز گردد ای مایه ناز
تن را به فغان آرد و دل را به گداز
چون است دلم را به دو زلف تو نیاز
گر نایب زلف توست شبهای دراز

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گر شب چو دراز گردد ای مایه ناز
تن را به فغان آرد و دل را به گداز
هوش مصنوعی: اگر شب طولانی شود، ای دلبر دلنشین، بدنت دچار ناآرامی می‌شود و دل به درد می‌آید.
چون است دلم را به دو زلف تو نیاز
گر نایب زلف توست شبهای دراز
هوش مصنوعی: دلم به دو زلف تو احتیاج دارد، زیرا اگر زلف تو را نداشته باشم، شب‌های طولانی را به چه کسی سپری کنم؟