ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دلبر که به کام دل سفر کرد و برفت</p></div>
<div class="m2"><p>ما را لب و دیده خشک و تر کرد و برفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دیدار عزیز را به یک عزم سفر</p></div>
<div class="m2"><p>از دیده و جان عزیزتر کرد و برفت</p></div></div>

دیوان ادیب صابر ترمدی نسخهٔ کلالهٔ خاور - تصویر ۳۱۱

شمارهٔ ۱۱

دلبر که به کام دل سفر کرد و برفت
ما را لب و دیده خشک و تر کرد و برفت
دیدار عزیز را به یک عزم سفر
از دیده و جان عزیزتر کرد و برفت

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از دلبر خود صحبت می‌کند که با سفر کردن دلش را شاد کرده است، اما من را با غم و ناامیدی ترک کرده و رفته است. او به یاد دیدار عزیز خود می‌افتد که با تصمیم به سفر ترکیب شده و این احساس را برای او عزیزتر کرده است.

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

هوش مصنوعی: عزیزم که به خاطر دلش به سفر رفت و ما را با لبانی خشک و چشمانی اشک‌آلود تنها گذاشت و رفت.

دلبر که به کام دل سفر کرد و برفت

ما را لب و دیده خشک و تر کرد و برفت

هوش مصنوعی: دیدار محبوب باعث شد تا با اراده‌ای قوی از دیده و جانش دل بکند و به سفر برود.

دیدار عزیز را به یک عزم سفر

از دیده و جان عزیزتر کرد و برفت

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده