شمارهٔ ۱۲
شعر است و بس که خواندن او نام مرد را
مشهور شهر و شهره خلق جهان کند
روزی هزار بار سر زلف بشکند
ترسم به عهد و دوستی من همان کند
دایم همی کنم لب شیرینش را صفت
آخر به بوسه ای دل من شادمان کند
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شعر است و بس که خواندن او نام مرد را
مشهور شهر و شهره خلق جهان کند
هوش مصنوعی: شعر، تنها اثر ادبی است که با خواندن آن، نام فرد را در بین مردم معروف کرده و او را در نظر جهان مشهور میسازد.
روزی هزار بار سر زلف بشکند
ترسم به عهد و دوستی من همان کند
هوش مصنوعی: هر روز هزار بار به خاطر زیبایی و جذابیت تو غمگین میشوم، میترسم که این احساسات و دوستیام را از دست بدهم.
دایم همی کنم لب شیرینش را صفت
آخر به بوسه ای دل من شادمان کند
هوش مصنوعی: من همیشه در نظر دارم که لب شیرینش را توصیف کنم و با یک بوسه، دل خود را شاد کنم.