ادیب صابر » دیوان اشعار » ملحقات » قطعات » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شعر است و بس که خواندن او نام مرد را</p></div>
<div class="m2"><p>مشهور شهر و شهره خلق جهان کند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>روزی هزار بار سر زلف بشکند</p></div>
<div class="m2"><p>ترسم به عهد و دوستی من همان کند</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دایم همی کنم لب شیرینش را صفت</p></div>
<div class="m2"><p>آخر به بوسه ای دل من شادمان کند</p></div></div>

دیوان ادیب صابر ترمدی نسخهٔ کلالهٔ خاور - تصویر ۳۰۱

شمارهٔ ۱۳

شعر است و بس که خواندن او نام مرد را
مشهور شهر و شهره خلق جهان کند
روزی هزار بار سر زلف بشکند
ترسم به عهد و دوستی من همان کند
دایم همی کنم لب شیرینش را صفت
آخر به بوسه ای دل من شادمان کند

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

شعر است و بس که خواندن او نام مرد را

مشهور شهر و شهره خلق جهان کند

روزی هزار بار سر زلف بشکند

ترسم به عهد و دوستی من همان کند

دایم همی کنم لب شیرینش را صفت

آخر به بوسه ای دل من شادمان کند

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات