هوش مصنوعی: آرزو دارم که بتوانم به تو خدمت کنم و تو را ببینم، اما مانند سختی‌ها و دردهایی که سرنوشت برایم به همراه دارد، این آرزو هم بسیار بزرگ و دشوار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: بدن من که از تو جدا مانده است، در نظر تمام مردم به اندازه‌ای بی‌ارزش است که نمی‌تواند پیش دل و چشمان تو اهمیت داشته باشد.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر دوری تو خیلی گرفته و ناراحت است، مثل چشمی که به دنبال چیز کوچکی می‌گردد. شادی و خوشی من از دوری تو به شدت تلخ و ناگوار است، مانند زهر مار.

هوش مصنوعی: خواب و عقل من به خاطر عشق تو هر روز و شب پر از غم و درد است و چشمانم از اشک و اندوه پر شده.

هوش مصنوعی: گوش من به زیبایی کلام تو دسترسی ندارد، اما چشمانم پر از زیبایی‌ها و جوانب مختلفی است که می‌توانم ببینم.

هوش مصنوعی: هرچند تو مرا فراموش کرده‌ای و به یاد نمی‌آوری، اما من همواره به یاد تو هستم و فکر و کارم به تو مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: امیدوارم روزهایت همیشه خوب و خوش باشد، زیرا بی‌وجود تو، زندگی و کار من پر از دشواری و ناملایمات است.