هوش مصنوعی: رنگ چهره‌ام به خاطر غم و اندوه کدر شده و اشک‌های چشمانم را در خود نگه‌داشته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر کسی بر من ظلم و ستم کند و به من آسیب بزند، او همان کار را با خود نیز انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه همیشه یاد لب او بر زبان من است، شیرینی لب او را در زبان خود احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: بدن من مانند پارچه نازک و لطیف است که به خاطر غم و اندوه از محبوبم، تمام وجودم را تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: مژه‌های او مانند تیرهایی است که آماده شلیک به من هستند و ابروی او به شکل کمانی می‌باشد که در کمین نشسته و منتظر است تا مرا هدف قرار دهد.

هوش مصنوعی: او هیچ رحمتی در دل سنگ‌دل خود ندارد و از بی‌رحمی‌اش هیچ شرم ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی به زیان و ضرر خودم پی بردم، دلی را به او دادم تا از زیبایی‌ها و شادی‌های زندگی‌ام، مرا بهره‌مند کند.

هوش مصنوعی: زیان هر فردی معمولاً از طرف دشمنانش ناشی می‌شود، اما زیان من بیشتر از دوستان خودم به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: برای من کافی است که یک بوسه از لب‌های زیبا و قرمز او بگیرم تا بتوانم زیباترین و بهترین لذت‌ها را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و محبت که به دلدارم دارم، تنها نشسته‌ام و به دل و عشق خودم فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: چرا تو در مورد بوسه از من دریغ می‌کنی، در حالی که من به خاطر جان خودم هیچ بخیلی ندارم و برای تو بخیل نیستم؟

هوش مصنوعی: جادوگری کاروان من را به حالتی انداخت که همچون زعفران در انتظار زیبایی چهره‌ام شبیه به رنگ ارغوان است.

هوش مصنوعی: من آن جادوگری هستم که اگر به زیبایی او نگاه کنم، در لحظه می‌توانم از زعفران خود رنگ ارغوانی بسازم.

هوش مصنوعی: من از روز وصالش دور هستم و هرگز چنین جدایی‌ای را در روزهای فراق و در خودم تجربه نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: هر شب به خاطر آرزوی تو، چشمانم مانند دو لؤلؤ دریا از اشک پر می‌شود.

هوش مصنوعی: دائماً به زیبایی و ارزشمندی چیزها اشاره دارد و می‌گوید که زیبایی چشمان من بسیار ارزشمند است و همچون دستانی که برای تقدیر و سرنوشت تلاش می‌کنند، حس و احساس عمیقی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: آن مجد و عظمت دین و ریشه استواری اسلام و مسلمانان از او به وجود آمده است، پس در جایگاه خود ثابت و پایدار بمان.

هوش مصنوعی: خورشید خاندان نبوت، علی، در علم و دانش مانند خود علی با افتخار بر شرف خانواده‌اش می‌افزاید.

هوش مصنوعی: سینه‌ای که بر بلندای سخاوت و بزرگواری خود می‌بالد، دائماً مانند شعیب که به شبان خود افتخار می‌کند، به خاطر ذات خود افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: منظور از این بیت این است که هنگامی که فردی به عنوان یک قهرمان شناخته می‌شود و توانایی‌هایش مورد توجه قرار می‌گیرد، تمام ثروت و امکاناتی که در اختیار دارد، به خاطر تلاش‌ها و قابلیت‌های خود اوست. این شخص با قدرت و فداکاری می‌تواند به دیگران کمک کند و از دارایی‌اش به نفع کسانی که نیازمند هستند، استفاده کند.

هوش مصنوعی: چون که بر تو نعمت‌ها و بخشش‌های فراوان عطا می‌شود، تمام دنیا به خاطر نشانه‌های تو شناخته شده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که در این دنیا بدون قلم و لوح، به اسرار بزرگ پی برده‌ای، خط و نشان تو، نمایانگر حقیقت وجودت است.

هوش مصنوعی: مهدی کسی است که ظلم را از بین می‌برد و عدالت را برقرار می‌کند. تو نیز با چنین ویژگی‌هایی در زمان خودت مهدی هستی.

هوش مصنوعی: اگر داستان بخشندگی تو را بشنوند، مانند حاتم طایی در داستان خود رفتار کن و به گرامیداشت آن ادامه بده.

هوش مصنوعی: اگر نزد تو سخن حق و راست وجود دارد، حالا به شنیدن این مدح از زبان خودم بپرداز.

هوش مصنوعی: زمانی که سیاره مشتری به نیکی و خوش‌بینی نگاه کند، خداوند نیز از تو حمایت خواهد کرد و تو را در حفاظت خود نگه‌می‌دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که مدح و ستایش تو چقدر ارزشمند و گرانبهاست. مانند مرواریدی که از دریا به دست می‌آید یا جواهری که از معادن استخراج می‌شود، ارزش تو نیز از جایگاه و اصالت خود پدید می‌آید.

هوش مصنوعی: دریا یک حد و مرز دارد، اما دریای لطف و بخشش تو هیچ وقت برای کسی شناخته نشده است و همیشه بی‌پایان باقی مانده.

هوش مصنوعی: با وجود تابش آفتاب و سپس مانند آفتاب، مرکبی را زیر پای خود آورده‌ای که همچون آسمان است.

هوش مصنوعی: وقتی بار سنگینی بر دوش داری و سفر برایت دشوار می‌شود، مانند ماهیانی خواهی بود که برای رسیدن به هدفشان، فریاد می‌زنند و تلاش می‌کنند.

هوش مصنوعی: چرا بار زحمت رعیت را سبک کردی، در حالی که خودت زیر بار زمین سنگین هستی و از دشمنان خودت عبور می‌کنی؟

هوش مصنوعی: با وجود اینکه زمان و تقدیر همواره به تو ارادت می‌ورزد و بر دیواره‌ی زندگی‌ات می‌کوشد، هرگز نباید از مسیر انصاف و عدالت منحرف شوی و خودت را به انحراف بکشی.

هوش مصنوعی: هرگز کسی در هزاران سال، نظیر تو را بدون همدمی ندیده است، همچنان که ستاره‌ها در آسمان، بی دلیل و نشان نمی‌درخشند.

هوش مصنوعی: بر روی طلا و نقره نام فردی محترم و عزیز را نوشته‌اند، اما تو با رفتار خود، همه نزدیکان و دوستانت را از نعمت و بخشش محروم کرده‌ای.

هوش مصنوعی: هرگاه نرگس‌های زیبا و درخشان از طلا و نقره نمایان شوند، نشان‌دهنده‌ی این است که اراده و تلاش تو آن‌ها را به سفره‌ات آورده است.

هوش مصنوعی: هر روز که زیبایی و جلال تو بیشتر می‌شود، من در خودم این را به وضوح احساس کرده‌ام.

هوش مصنوعی: آفریننده دنیا به زیبایی و عظمت تو، دنیا را با جمال و جلال تو زینت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: شخصی که در وصف و ستایش کسی که مورد تحسینش است می‌گوید که چرخ زمان و سرنوشت، از تو مراقبت می‌کند و تو را در امان نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر از آسیب روزگار نجات یافته باشی، همه زیبایی‌های شعر و احساسات خود را به نام تو می‌نویسم.

هوش مصنوعی: اگر فرخی در زمان تو بود، با کلمات شیرین، جان خود را به تعریف و تمجید تو می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: از سیستان به سمت بست راهی فراهم نکردی، اما همه از سیستان به سوی تو آمدند.

هوش مصنوعی: اگر من به شیوه‌ی درست و با دقت نیستم، اکنون در حال آماده‌سازی خودم برای سفر و حرکت به سوی کاروان خود هستم.

هوش مصنوعی: من با کلمات زیبا و درست از تو تقدیر و ستایش می‌کنم، هرچند که ارزش تو بالاتر از آن است که من بتوانم به درستی بیان کنم.

هوش مصنوعی: آنها گنج‌های خود را به طرز پنهانی نگه می‌دارند، اما من اینجا گنجی را در نام تو قرار داده‌ام که در دل خود نهفته است.

هوش مصنوعی: هر بار که آرزو دارم تو را ستایش کنم، به طور پنهانی این احساس را در کلام خود بروز می‌دهم.

هوش مصنوعی: من باید درباره‌ی خوبی‌های تو سخن بگویم، چرا که در وجودم لذت و نعمت‌های تو را به وضوح دیده‌ام.

هوش مصنوعی: از روزگار راضی‌ام که در مدح و ستایش تو سخن می‌گویم، مانند آنکه مجلسی برای جوانی خوشبخت و شاداب برپا شده باشد.

هوش مصنوعی: هرچند که در این سرزمین غریب هستم، اما به خاطر صداقت و مهربانی تو، به خان و خانه خود وابسته‌ام و از روزی خود بی‌نیاز هستم.

هوش مصنوعی: من از آن دسته نیستم که پیش از این گفته‌اند، ای من غمگین و در آزمون از خانه و دیار خود.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که فصل بهار و خزان جشن گرفته می‌شود، باید با شادی و سرزندگی از این لحظات لذت ببری.

هوش مصنوعی: ای کاش مقام و جایگاه تو از گزند زمان مصون باشد و خداوند تو را در حفظ و نگهداری خود قرار دهد.