هوش مصنوعی: ای گل، تو همچون لباسی زیبا و گرانبها هستی که تمام وجودم را به خود مشغول کرده‌ای و هیچ چیز دیگری برایم ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: از من جز آرزو و خواسته‌هایم را مگیر و به من جز درد و مشکلاتم را نشان مده.

هوش مصنوعی: تا زمانی که موهای مرا به سفیدی تبدیل کردی، من هم در تاریکی نادانی آزاد شدم و به روشنایی بینش و آگاهی دست یافتم.

هوش مصنوعی: صورت من به خاطر آن سفیدی که به آن دچار شده‌ام، نمایان است و دل من به خاطر غم و اندوهی که به آن مبتلا شده‌ام، در تنگناست.

هوش مصنوعی: وقتی که زمان رسیدن موهای سفید فرا رسید، روح من به پژمردگی افتاد و از من جدا شد؛ مثل جدایی در یک وداع نمادین.

هوش مصنوعی: سیاهی که قبلاً در چهره‌ام نمایان بود، حالا در نامه‌ای به گناه من تبدیل شده و این موضوع باعث رسوایی‌ام شده است.

هوش مصنوعی: نور صبحگاهی فرارسید و در پی آن، ضعف و زحمت از بین رفت و به جای آن، آرامش و قدرت جایگزین شد.

هوش مصنوعی: جوانی من از من جدا شد مانند جدایی یوسف از پدرش یعقوب. بنابراین، دل من باید مانند دل ایوب باشد و صبر و شکیبایی را داشته باشد.

هوش مصنوعی: نگهبانان آسمان در شب و روز تلاش کردند تا زیبایی و شکوه مرا از میان ببرند.

هوش مصنوعی: ای آسمان، زمانی که شب فرامی‌رسد، مانند آرایشگری به زیبایی موهای شب بپرداز. نگذار از روزها اندیشه کنی و فقط به زیبایی این لحظه شب توجه کن.

هوش مصنوعی: در این زمان، به ستاره‌ای دیگر نور و یاری می‌دهی و به آن زیبایی و جلوه‌ای می‌بخشی.

هوش مصنوعی: شب جوانی من بدون ستاره، برایم زیباتر است، پس چرا این شب را با ستاره‌ها تزیین می‌کنی؟

هوش مصنوعی: چرا از من خشمگین هستی، مانند موسی که از قارون خشمگین شد؟ آیا باید نابود شوم تا تو راحت و آسوده باشی؟

هوش مصنوعی: از این به بعد دیگر از تو شکایت نمی‌کنم و فقط شکرگزاری می‌کنم. هر چه می‌خواهی بگو، من قبول دارم.

هوش مصنوعی: سر خوشبختی و سعادت مسعود بوعلی یحیی در کلام او نهفته است، زیرا سخنان او نماد زندگی و دانش هستند.

هوش مصنوعی: خداوند بزرگ و مهربان است که generosity و لطفش به حدی است که می‌تواند هر ابری را به دریا تبدیل کند.

هوش مصنوعی: در آسمان با تمام ستاره‌ها و در میان همه مردم، او با هنر خود به تنهایی است که همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: او به خوبی و به اندازه لازم برای دشمنان و دوستان عمل می‌کند؛ گاهی به شیوه‌ای مانند یهودیان، و گاهی با سخاوت و مهربانی مانند مسیحیان.

هوش مصنوعی: به خاطر سود و منفعت زائران، باید در بخشش و generosity مانند حاتم طایی عمل کرد، زیرا او نیز به خاطر نیکوکاری‌اش مشهور بود.

هوش مصنوعی: به ای زمانه، چه زیباست که نور چهره‌ات در این لباس ستایش، به روشنی سال و ماه می‌تابد.

هوش مصنوعی: در زمان هایی که همچون روز، نبردی در جریان است و یا مانند ابری در بهار، دلایل و مصالحی وجود دارد، برای حفظ دین و مملکت باید تدبیر و هوشیاری به خرج داد.

هوش مصنوعی: اگر خورشید از آسمان بدرخشد، تو مانند خورشید بخشندگی و آسمان دارای فضیلت هستی.

هوش مصنوعی: اگر آفتاب در آسمان مشابه و همتایی ندارد، پس آفتاب خود نیز بی‌نظیر و بی‌همتاست.

هوش مصنوعی: زمانی که بخشندگی به اوج خود می‌رسد، مانند دریای وسیع و بی‌پایان است که هیچ قید و شرطی ندارد. همچنین، زمانی که نوبتِ بخشش و دست‌دادن فرا می‌رسد، همچون ابری است که بدون هیچ گونه احتیاطی می‌بارد.

هوش مصنوعی: آیا وسعت آسمان به اندازه تلاش و کوشش توست که هر بار با تلاش خود آن را به اندازه خود به دست می‌آوری؟

هوش مصنوعی: وقتی که با امید لبخند بزنید و در زمان نیاز دستان خود را به سوی دیگران بگشایید، نتیجه‌اش این است که در دل‌ها عشق و محبت و دوستی سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به تو توجهی نشود، دلیل آن به حال و شرایط زمانه وابسته است که خود دارای زیبایی و جذابیت خاصی است.

هوش مصنوعی: دنیا فقط به بدی‌های اهل فضل توجه می‌کند و تو هم فقط به خوبی‌های اهل فضل نگاه می‌کنی.

هوش مصنوعی: عجیب است که تو فکر می‌کنی زمان نمی‌تواند مرا ببخشد، در حالی که تو که از زمانه بهتر هستی، مرا نمی‌بخشی.

هوش مصنوعی: من تنها می‌توانم زیبایی‌های تو را ستایش کنم، زیرا تو لایق مدح و ستایشی هستی که شایسته‌ی توست.

هوش مصنوعی: ستایش من آنقدر ارزش ندارد که در هر جایی گفته شود، زیرا ستایش واقعی فقط در مکان‌های مناسب و شایسته انجام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: غم و رنج مرا رها نمی‌کنند، اما غم نیازم نیز وقتی که به بخشش تو نرسد، از بین خواهد رفت.

هوش مصنوعی: اگر هدیه یا نیکی به بهنگام و به موقع یکی هزار ارزش داشته باشد، نیکی من به تو نمی‌رسد که تو برایش ارزش قائل باشی.

هوش مصنوعی: سرم به خاطر فخر و افتخار، آنچنان به اوج می‌رسد که وقتی این خدمت را در محفل تو به عرض می‌رسانم، احساس ارزشمندی ویژه‌ای می‌کنم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زندگی برای تو راحت باشد و از آن لذت ببری، به زندگیت ادامه بده، چون روزگار به سرعت می‌گذرد.

هوش مصنوعی: عمر انسان به یادآوری و ذکر خداوند وابسته است، و من به گونه‌ای شعر می‌گویم که در زمانه‌ای که هستم، فراتر از عمر خود باقی بمانم.