در مصرع اول بجای کلمه وجود کلمه "وجوه" صحیح می باشد

دریغا خودلقمه در میانشان انداخته ایم
که چنین تهیگاهمان می درند

گرامی خرم روزگار
لب اگر باز کنم ناله کجا ؟ فریاد ست
بجز اینست مگر؟ آنچه رسد بیدادست
هر چپاولگر و یاغی و سر ِ گردنه گیر
ازلب بسته و از قفل دهان دلشادست
جوهری بود برین کلک و بخشکید ز جور
دیرگاهیست که لب از لب خود نگشادست
مانا باشید

مهناز بانو
زیباست
شعر از کیست ؟
بقیه دارد ؟
لب از لب خود نگشادست ، منظور چیست ؟

دوست عزیزم مهناز گرامی
دیرگاهیست که بازار اندیشه ها را قفل تعطیلی بر بسته اند..
با اجازه شما پرسش آخر حسین عزیز را پاسخ دهم:
بر سر قلم نی یا قلم فلزی معمولا فاق یا شکافی ایجاد می کنند که علت اصلی ان جذب و هدایت بیشتر جوهر یا مرکب به نوک قلم در هنگام نوشتن است.
به همین سبب نوک قلم در دو سوی فاق به زیبایی به لب تشبیه شده که به علت خشک شدن جوهرِ ذخیره شده در فاق، دوخته شدن لب ها را تداعی می کند..

کور سوی امیدی پیداست
چه گویا به دریدن تهیگاه یکدگر بر خاسته اند.

در مملکت که غرش شیران گذشت و رفت
این عوعو سگان { دل آزار } بگذرد