سعدیشمارهٔ ۲۶
گر سفیهی زبان دراز کند
که فلانی به فسق ممتازست
فسق ما بی‌بیان یقین نشود
و او به اقرار خویش غمازست
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گر سفیهی زبان دراز کند
که فلانی به فسق ممتازست
هوش مصنوعی: اگر کسی نادان به خود اجازه دهد که درباره‌ی دیگری صحبت کند و او را به فسق و بدی متهم کند، باید بدانیم که این فرد خود عیب‌جو و نادان است.
فسق ما بی‌بیان یقین نشود
و او به اقرار خویش غمازست
هوش مصنوعی: کارهای ناپسند ما با زبانی بی‌پرده بیان نمی‌شود و او خود با اعترافش گواهی‌دهنده بر این مسأله است.
خوانش ها
شمارهٔ ۲۶ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1404/02/17 14:05
فاطمه زندی
درود خداوند بر روان پاک حضرت سعدی باد
اگر نادانی زبان درازی کند
که فلانی انسان بدی هست (فلانی یعنی ما)و به فسق ممتاز و مشخص شده است ..بدی و فسق ما باید با دلیلی تبین بشود.یا فردی که پشت سرش حرف بد می‌زنند، باید ثابت بشود که اوانسان بدی هست..و گفتهٔ ی یک نادان حجت و دلیل نخواهد شد .اما حرف زدن سخن چین نشان دهنده ی بد بودن و فسق او به یقین هست...
و به قول حضرت سعدی : سخن چین بدبخت هیزم کش ست ...